Fanny Persiani

Fanny Persiani, z domu Tacchinardi^[1][2][3] (ur. 4 października 1812 w Rzymie, zm. 3 maja 1867 w Neuilly-sur-Seine^[1][2][3]) – włoska śpiewaczka operowa, sopran.

Fanny Persiani

Fanny Persiani w tytułowej roli w Łucji z Lammermooru Donizettiego
Imię i nazwisko	Fanny Tacchinardi
Data i miejsce urodzenia	4 października 1812 Rzym
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	3 maja 1867 Neuilly-sur-Seine
Typ głosu	sopran
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	śpiewaczka

Życiorys

Śpiewu uczyła się u swojego ojca, tenora Nicoli Tacchinardiego (1772–1859)^[1][2][3]. W 1830 roku poślubiła kompozytora Giuseppe Persianiego (1804–1869)^[1][2][3]. Na scenie operowej zadebiutowała w 1832 roku w Livorno rolą we Francesce da Rimini Giuseppe Fourniera-Gorrego^[1][2][3]. W kolejnych latach występowała w Wenecji i Mediolanie w operach Gaetana Donizettiego, Vincenza Belliniego i Gioacchina Rossiniego^[1][2]. Wykonała główne role w prapremierowych przedstawieniach oper Donizettiego Rosmonda d’Inghilterra (Florencja 1834), Łucja z Lammermooru (Neapol 1835), Pia de’Tolomei (Wenecja 1837) i Linda z Chamounix (Paryż 1842)^[1]. Od 1837 do 1850 roku występowała w Théâtre-Italien w Paryżu^[1][2]. W latach 1838–1849 wielokrotnie śpiewała gościnnie w Londynie, początkowo w Her Majesty’s Theatre, a później w Covent Garden Theatre^[1][2][3]. W 1837 i 1844 roku występowała w Wiedniu^[1][2][3]. W sezonie 1850–1852 śpiewała w Petersburgu, później osiadła w Paryżu i poświęciła się pracy pedagogicznej^[2][3].

Dysponowała delikatnym, koloraturowym głosem^[1][2], cechującym się szeroką skalą (od b do f³)^[1]. Nazywano ją „la piccola Pasta”^[1].