Feliks Madejewski

Feliks Madejewski (ur. 13 czerwca 1826 w Ostrowie, zm. 13 lutego 1902 w Krakowie) – prawnik i sędzia, poseł do austriackiej Rady Państwa.

Feliks Madejewski

Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1826 Ostrów
Data i miejsce śmierci	13 lutego 1902 Kraków
sędzia Sądu Obwodowego w Samborze
Okres	od 1867 do 1877
sędzia Wyższego Sądu Krajowego we Lwowie
Okres	od 1973 do 1885
sędzia Sądu Najwyższego w Wiedniu
Okres	od 1885 do 1888
wiceprezydent Wyższego Sądu Krajowego w Krakowie
Okres	od 1888 do 1892
poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja V
Okres	od 10 listopada 1873 do 10 grudnia 1873
Przynależność polityczna	Koło Polskie
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył gimnazjum we Lwowie oraz Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego (1849)^[1]. Od 1850 pracował w sądownictwie galicyjskim. Najpierw jak auskultant w Sądzie Karnym (k. k. Criminal Gericht) w Stanisławowie (1850-1855)^[2]. Potem był adiunktem w Sądzie Krajowym we Lwowie (1855-1858)^[3]. Zastępca prokuratora w Prokuraturze w Samborze (1859-1867)^[4], następnie sędzia w Sądzie Obwodowym w Samborze (1867-1877)^[5], członek Izby Notarialnej w Samborze (1874)^[6]. Radca sądowy Wyższego Sądu Krajowego we Lwowie (1873-1885)^[7] oraz asesor Wyższego Sądu w sprawach dochodów skarbowych (1878-1884)^[8]. Zastępca członka Krajowej Komisji do spraw odkupu i uporządkowania ciężarów gruntowych (1878-1885)^[9]. Członek Wydziału Galicyjskiej Kasy Oszczędności we Lwowie (1883-1885)^[10]. Radca sądowy w Sądzie Najwyższym w Wiedniu (1885-1888)^[1]. Wiceprezydent Wyższego Sądu Krajowego w Krakowie (1888-1892)^[11]. W 1892 przeszedł w stan spoczynku.

Był przez krótki czas posłem do austriackiej Rady Państwa V kadencji (10 listopada 1873 – 10 grudnia 1873), wybór przeprowadzono w kurii II (gmin miejskich) w okręgu nr 7 (Sambor-Stryj-Drohobycz)^[12]. Jednak ostatecznie jego wybór unieważniono, a jego konkurent Herman Mises został uznany za zwycięzcę głosowania i to on uzyskał mandat. Przez czas zasiadania w parlamencie austriackim był członkiem Koła Polskiego w Wiedniu^[1].

Rodziny nie założył. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[13].

Odznaczony

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Leopolda (1889)^[14].