Felipe Gallegos

Luis Felipe Gallegos Leiva (ur. 3 grudnia 1991 w Copiapó) – chilijski piłkarz pochodzenia włoskiego występujący na pozycji środkowego, defensywnego lub ofensywnego pomocnika, od 2024 roku zawodnik nowozelandzkiego Auckland FC.

Felipe Gallegos

Pełne imię i nazwisko	Luis Felipe Gallegos Leiva
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1991 Copiapó
Wzrost	173 cm
Pozycja	pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Auckland FC
Numer w klubie	28
Kariera juniorska
Lata Klub 2003–2010 Universidad de Chile
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2010–2015 Universidad de Chile 48 (8) 2012–2013 → Union Berlin (wyp.) 2 (0) 2013–2014 → Recreativo (wyp.) 20 (0) 2014–2015 → Necaxa (wyp.) 31 (1) 2015–2019 Necaxa 133 (13) 2020–2021 Atlético San Luis 21 (2) 2021–2022 OFI 21 (2) 2022–2023 Universidad de Chile 19 (0) 2023–2024 OFI 32 (1) 2024– Auckland FC 2 (0) W sumie: 329 (27)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2011  Chile U-20 8 (3)
Aktualne na: 2 listopada 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. Aktualne na: 2 listopada 2024.

Kariera klubowa

Gallegos pochodzi z miejscowości Copiapó w regionie Atakama, skąd jako dwunastolatek przeniósł się do stołecznego Santiago, dołączając do akademii juniorskiej krajowego giganta – Club Universidad de Chile. Jako jeden z najzdolniejszych wychowanków, w wieku osiemnastu lat został włączony do pierwszej drużyny przez urugwajskiego szkoleniowca Gerardo Pelusso i w chilijskiej Primera División zadebiutował 14 lipca 2010 w zremisowanym 3:3 spotkaniu z O’Higgins. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 15 sierpnia tego samego roku w wygranej 5:1 konfrontacji z Evertonem. Sukcesy zaczął jednak osiągać dopiero kilka miesięcy później, po przyjściu do drużyny trenera Jorge Sampaolego. W wiosennym sezonie Apertura 2011 zdobył z Universidadem mistrzostwo Chile i osiągnięcie to powtórzył również po upływie pół roku, w jesiennym sezonie Clausura 2011. W tym samym roku triumfował również w kontynentalnym turnieju Copa Sudamericana. W sezonie Apertura 2012 zdobył z ekipą Sampaolego trzeci z rzędu tytuł mistrza Chile; przez cały pobyt w Universidadzie nie potrafił jednak sprostać wysokim oczekiwaniom i pełnił głównie rolę rezerwowego dla niekwestionowanej gwiazdy ekipy – Eduardo Vargasa.

Latem 2012 Gallegos został wypożyczony do niemieckiego drugoligowca – stołecznego 1. FC Union Berlin, w celu zastąpienia w nim sprzedanego Chinedu Ede. Już we wrześniu – po zanotowaniu zaledwie trzech występów – na jednym z treningów niefortunnie złamał kość śródstopia, wobec czego musiał pauzować przez następne sześć miesięcy. Po powrocie do zdrowia ani razu nie pojawił się już na boisku w barwach Unionu, grając już tylko w czwartoligowych rezerwach berlińskiej drużyny (która zajęła ostatecznie siódme miejsce w tabeli). We wrześniu 2013 wyjechał do Hiszpanii, podpisując umowę z tamtejszym drugoligowym zespołem Recreativo Huelva, do którego dołączył jako następca Alexandra Szymanowskiego. W andaluzyjskim klubie spędził rok bez większych osiągnięć, przeważnie pełniąc rolę rezerwowego zawodnika i uplasował się z nim na ósmej lokacie w tabeli.

W lipcu 2014 Gallegos przeszedł do meksykańskiego drugoligowca Club Necaxa z miasta Aguascalientes. Tam szybko wywalczył sobie pewną pozycję w formacji ofensywnej i już w pierwszym, jesiennym sezonie Apertura 2014 triumfował z zespołem w rozgrywkach Ascenso MX, co wobec porażki w decydującym o promocji dwumeczu nie zaowocowało jednak awansem na najwyższy szczebel. Już kilkanaście miesięcy później postawiony przed drużyną cel udało się jednak osiągnąć – po triumfie w wiosennym sezonie Clausura 2016 zawodnicy Necaxy wywalczyli promocję do pierwszej ligi, równocześnie docierając również do finału pucharu Meksyku – Copa MX. On sam jako jedna z gwiazd drużyny pozostał w Necaxie, w Liga MX debiutując 16 lipca 2016 w zremisowanym 0:0 meczu z Cruz Azul. Po raz pierwszy wpisał się natomiast na listę strzelców 20 sierpnia tego samego roku w zremisowanym 1:1 pojedynku z Tijuaną.

Kariera reprezentacyjna

W styczniu 2011 Gallegos został powołany przez Césara Vaccię do reprezentacji Chile U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Na peruwiańskich boiskach pełnił rolę podstawowego gracza swojej kadry i rozegrał siedem z dziewięciu możliwych spotkań (wszystkie w wyjściowym składzie), trzykrotnie wpisując się na listę strzelców – w pierwszej rundzie z Wenezuelą (3:1) oraz w rundzie finałowej z Argentyną (2:3) i Kolumbią (3:1). Chilijczycy zajęli ostatecznie piąte miejsce w turnieju i nie zdołali zakwalifikować się na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii.

Statystyki kariery

Klub	Sezon	Kraj	Rozgrywki		Liga			Puchar kraju			Międzynarodowe				Ogółem
					Mecze	Gole		Mecze	Gole		Rozgrywki	Mecze	Gole		Mecze	Gole
U de Chile	2010		Primera División		12	2		—			—				12	2
	2011				22	3		—			CS	3	0		25	3
	2012				14	3		—			CL	3	0		17	3
Union Berlin	2012–2013		2. Bundesliga		2	0		1	0		—				3	0
U de Chile	2013–2014		Primera División		0	0		3	0		—				3	0
Recreativo Huelva			Segunda División		20	0		3	0		—				23	0
Necaxa	2014–2015		Ascenso MX		31	1		9	2		—				40	3
	2015–2016				36	4		7	1		—				43	5
	2016–2017		Liga MX		0	0		—			—				0	0
Ogółem
	Chile				48	8		3	0		CS + CL	6	0		57	8
	Niemcy				2	0		1	0		—				3	0
	Hiszpania				20	0		3	0		—				23	0
	Meksyk				67	5		16	3		—				83	8
Ogółem					137	13		23	3		CS + CL	6	0		166	16

Legenda:

• CS – Copa Sudamericana
• CL – Copa Libertadores

Bibliografia

• Felipe Gallegos, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26].
• F. Gallegos, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02].