Fernando Clavijo

Fernando Caetano Clavijo Cedrés (ur. 23 stycznia 1956 w Maldonado w Urugwaju, zm. 8 lutego 2019 w Fort Lauderdale^[1]) – amerykański piłkarz pochodzenia urugwajskiego grający na pozycji środkowego obrońcy.

Fernando Clavijo

Pełne imię i nazwisko	Fernando Caetano Clavijo Cedrés
Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1956 Maldonado
Data i miejsce śmierci	8 lutego 2019 Fort Lauderdale
Wzrost	178 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1972–1979 Atenas San Carlos  ? (?) 1979–1981 New York Apollo/United 66 (5) 1981–1983 New York Arrows (futsal) 65 (11) 1983–1984 San Jose Earthquakes 40 (1) 1984–1988 San Diego Sockers (futsal) 187 (49) 1988–1989 Los Angeles Lazers (futsal) 46 (10) 1989–1992 St. Louis Storm (futsal) 136 (51)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1990–1994  Stany Zjednoczone 61 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1991 St. Louis Storm 1994–1997 Seattle SeaDogs 1998–1999 Florida ThunderCats 1998 Nigeria (asystent) 1998 MLS Project 40 (asystent) 1998 Stany Zjednoczone 1999 MetroStars (asystent) 2000–2002 New England Revolution 2003–2004 Haiti 2004–2008 Colorado Rapids
Aktualne na: 15 października 2008. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. Aktualne na: 15 października 2008.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji brąz Arabia Saudyjska 1992

Kariera klubowa

Clavijo urodził się w urugwajskim mieście Maldonado. W wieku 16 lat rozpoczął karierę piłkarską w klubie Atenas San Carlos i grał w nim do 1979 roku. Wtedy też przeniósł się wraz z żoną do Stanów Zjednoczonych i tam zaczął grać w drużynie New York Apollo w rozgrywkach ligi American Soccer League. W klubie tym spędził dwa sezony i w 1981 roku został zawodnikiem klubu futsalowego o nazwie New York Arrows. Natomiast w latach 1983–1984 grał w lidze NASL w zespole San Jose Earthquakes. Następnie Fernando ponownie występował w piłce nożnej halowej. W latach 1984–1988 grał w barwach San Diego Sockers, a potem przeszedł do Los Angeles Lazers. W 1989 ponownie zmienił barwy klubowe i został piłkarzem St. Louis Storm. W 1992 roku zakończył karierę futsalową i skupił się wyłącznie na występach w piłkarskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych. W 1994 roku zakończył swoją karierę.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Stanów Zjednoczonych Clavijo zadebiutował 21 listopada 1990 roku w zremisowanym 0:0 towarzyskim spotkaniu ze Związkiem Radzieckim. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Velibora Milutinovicia do kadry na Mistrzostwa Świata w USA. Tam wystąpił w trzech spotkaniach: grupowych z Rumunią (0:1), z Kolumbią (2:1) oraz w 1/8 finału z Brazylią (0:1 i czerwona kartka w 85. minucie meczu). Był to także ostatni mecz Fernando w kadrze narodowej. Łącznie wystąpił w niej 61 razy. Natomiast w 1992 roku wystąpił w 8 meczach reprezentacji futsalu.

Kariera trenerska

W 1991 roku Clavijo rozpoczął swoją karierę trenerską. Został wówczas grającym trenerem St. Louis Storm, grającym w lidze futsalu. W 1994 roku objął Seattle SeaDogs, grający w Continental Indoor Soccer League. Tam pracował do 1997 roku i na zakończenie przygody z SeaDogs został mianowany trenerem roku w lidze. Następnie Fernando pracował we Florida ThunderCats, w National Professional Soccer League. W międzyczasie był asystentem Velibora Milutinovicia w reprezentacji Nigerii oraz niedługo potem był selekcjonerem reprezentacji USA w piłce halowej. W 1999 był asystentem Milutinovicia w MetroStars, ale pracował tam tylko do końca roku. W latach 2000–2002 samodzielnie prowadził New England Revolution. 16 października 2003 został selekcjonerem reprezentacji Haiti i prowadził tę drużynę w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2006, jednak zrezygnował po porażce 1:3 z Jamajką. 22 grudnia 2004 został trenerem Colorado Rapids i pracował w nim do 20 sierpnia 2008.