Francisco Gento

Francisco Gento López, zwany Paco (ur. 21 października 1933 w Guarnizo, Santander, zm. 18 stycznia 2022^[1]) – hiszpański piłkarz.

Francisco Gento

Francisco Gento (2005)
Pełne imię i nazwisko	Francisco Gento López
Data i miejsce urodzenia	21 października 1933 Guarnizo
Data śmierci	18 stycznia 2022
Wzrost	168 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub SD Nueva Montaña UC Astillero Rayo Cantabria
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1952–1953 Racing Santander 10 (2) 1953–1971 Real Madryt 427 (127) W sumie: 437 (129)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1955–1969  Hiszpania 43 (5) 1956  Hiszpania B 1 (0) W sumie: 44 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna Real Madryt Castilla 1974 CD Castellón 1977–1980 Palencia CF 1980–1981 Granada CF
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Występował na pozycji napastnika i lewoskrzydłowego, w latach 1955–1969 reprezentant Hiszpanii w piłce nożnej. W 2016 został honorowym prezydentem Realu Madryt.

Kariera klubowa

Początki

Przygodę z piłką rozpoczął w małym, całkowicie amatorskim klubiku SD Nueva Montaña, z którego przeszedł do Unión Club de El Astillero, następnie do Rayo Cantabria i do Racingu Santander. Tam grał przez jeden sezon, 1952/1953, po którym trafił do Realu Madryt.

Niewielki wzrostem, bardzo szybki piłkarz stał się jedną z największych, obok Alfredo Di Stéfano i Ferenca Puskása, gwiazd ówczesnej drużyny Realu Madryt, z którą zdobył 24 trofea^[a], z których najważniejsze to 12 Mistrzostw Hiszpanii i, co jest rekordem świata, 6 Pucharów Mistrzów w latach 1956–1966^[2]. Gento dwukrotnie (w latach 1962 i 1964) zagrał także w przegranych przez Real Madryt meczach finałowych Pucharu Mistrzów, a łącznie wystąpił w 88 spotkaniach w ramach tych rozgrywek, zdobywając w nich 30 bramek. W lidze hiszpańskiej zagrał 437 meczów, w których zdobył 128 goli^[3][4].

W reprezentacji Hiszpanii zadebiutował 15 maja 1955 roku w meczu przeciwko reprezentacji Anglii w Madrycie. Mecz zakończył się wynikiem 1:1. Pierwszego gola w kadrze strzelił 14 października 1959 na Santiago Bernabeu w spotkaniu el. Euro 1960 przeciwko Polsce. Łącznie w reprezentacji zagrał 43 razy, strzelił 5 goli. Piłkarską karierę zakończył w 1971^[5].

Sukcesy

Real Madryt

• Mistrzostwo Hiszpanii: 1953/54, 1954/55, 1956/57, 1957/58, 1960/61, 1961/62, 1962/63, 1963/64, 1964/65, 1966/67, 1967/68, 1968/69
• Puchar Króla: 1961/62, 1969/70
• Puchar Europy: 1955/56, 1956/57, 1957/58, 1958/59, 1959/60, 1965/66
• Puchar Interkontynentalny: 1960
• Mały Puchar Świata: 1956
• Puchar Łaciński: 1955, 1957

Rekordy

• Najwięcej wygranych mistrzostw Hiszpanii: 12^[6]
• Najwięcej wygranych Pucharów Europy: 6^[7]
• Najwięcej występów w finałach Pucharu Europy/Ligi Mistrzów: 8 (tyle samo co Paolo Maldini)^[8]

Uwagi

1. Klubowe źródła informują o 24 zdobnych trofeach, lecz historycy i statystycy tego nie potwierdzają