Franciszek Ksawery Sapieha

Franciszek Ksawery Sapieha herbu Lis (ur. 1741, zm. 10 lutego 1808 w Cienkowicach^[1]) – ostatni wojewoda smoleński, konsyliarz z Senatu w konfederacji targowickiej^[2], wyznaczony przez konfederację targowicką do sądów ulitimae instantiae Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1793 roku^[3] i do zasiadania w Departamencie Interesów Cudzoziemskich Rady Nieustającej w 1792 roku^[4], komandor maltański (w zakonie od 1798 roku)^[5].

Franciszek Ksawery Sapieha

Portret z 1788
Lis
Rodzina	Sapiehowie herbu Lis
Data i miejsce urodzenia	1741 Kodeń
Data i miejsce śmierci	10 lutego 1808 Cienkowice
Ojciec	Ignacy Sapieha
Matka	Anna Krasicka
Żona	Teresa Suffczyńska
Dzieci	Mikołaj Sapieha Paweł Sapieha Tekla Anna Anna Agnieszka
Odznaczenia

Był synem Ignacego i Anny z Krasickich, bratem Józefa i Kajetana Michała. Ojciec Mikołaja i Pawła.

W latach 50. kształcił się w Warszawie, po czym rozpoczął karierę wojskową. W 1763 został porucznikiem w chorągwi petyhorskiej, a od 1768 jej pułkownikiem.

Dzięki protekcji bratanka Kazimierza Nestora Sapiehy otrzymał w 1791 tytuł wojewody smoleńskiego i Order Świętego Stanisława. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego^[6]. Był zaliczany do osób przeciwnych Konstytucji 3 maja.

W 1773 roku odznaczony został Orderem Świętego Huberta^[7].