Fritz Volbach

Fritz Volbach (ur. 17 grudnia 1861 w Wipperfürth, zm. 30 listopada 1940 w Wiesbaden^[1][2]) – niemiecki kompozytor, dyrygent i muzykolog.

Fritz Volbach

Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1861 Wipperfürth
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	30 listopada 1940 Wiesbaden
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent, muzykolog

Życiorys

Ukończył studia prawnicze w Heidelbergu i Bonn^[1]. Uczył się też w konserwatorium w Kolonii u Hillera, Jensena i Seissa^[2]. W latach 1885–1887 studiował kompozycję u Grella i Tauberta w Königliches Akademisches Institut für Kirchenmusik w Berlinie^[1]. W 1899 roku uzyskał tytuł doktora na uniwersytecie w Bonn na podstawie rozprawy Die Praxis der Händel-Aufführung^[2].

Od 1892 roku działał jako dyrygent Liedertafel i Damengesangverein w Moguncji^[2]. W latach 1907–1918 był dyrektorem muzycznym uniwersytetu w Tybindze^[2]. Od 1919 roku wykładał na uniwersytecie w Moguncji, był też dyrygentem orkiestry miejskiej^[1]. W 1930 roku przeszedł na emeryturę i osiadł w Wiesbaden^[2].

Twórczość

Skomponował m.in. operę Die Kunst zu lieben (1910), poematy symfoniczne Ostern (1895), Es waren zwei Königskinder (1901) i Alt-Heidelberg, du feine (1904), symfonię (1909), kwintet fortepianowy (1912), liczne utwory kameralne i fortepianowe, pieśni^[2]. W swojej twórczości nawiązywał do stylu Wagnera i Brucknera^[1]. Jako dyrygent propagował twórczość Georga Friedricha Händla, był współorganizatorem festiwali jego muzyki w Moguncji w 1895, 1897 i 1906 roku^[1].

Był autorem prac na temat muzyki klasycyzmu i romantyzmu, Beethovena i Händla, podręcznika muzykologii oraz artykułów z dziedziny pedagogiki muzycznej i polityki kulturalnej^[1].

Prace

(na podstawie materiałów źródłowych^[2])

• Lehrbuch der Begleitung, des gregorianischen Gesang (Berlin 1888)
• G.F. Händel (Berlin 1898, 2. wydanie 1907)
• Beethoven: Die Zeit des Klassizismus (Monachium 1905, 2. wydanie 1929)
• Die deutsche Musik im 19. Jahrhundert (Kempten 1909)
• Das moderne Orchester in seiner Entwicklung (Lipsk 1910, 2. wydanie 1919)
• Die Instrumente des Orchesters (Lipsk 1913, 2. wydanie 1921)
• Erläuterwungen zu den Klavier-Sonaten Beethovens (Kolonia 1919, 3. wydanie 1924)
• Handbuch der Musikwissenschaften (2 tomy, Wiesbaden 1926 i 1930)
• Die Kunst der Sprache (Moguncja 1929)
• Der Chormeister (Moguncja 1931)
• autobiografia Erlebtes und Erstrebtes (Moguncja 1956)