Głos Szczeciński

Głos Szczeciński – gazeta regionalna z siedzibą w Szczecinie, ukazująca się w województwie zachodniopomorskim. Jest jedną z trzech mutacji „Głosu Dziennika Pomorza”. Do stycznia 2007 ukazywała się jako całkiem osobna gazeta^[2].

Głos Szczeciński

Rynek Nowy w Szczecinie, kamienica z siedzibą redakcji pierwsza z prawej
Częstotliwość	dziennik
Państwo	Polska
Wydawca	Polska Press sp. z o.o. Oddział w Koszalinie
Tematyka	regionalna
Pierwszy numer	22 sierpnia 1947
Redaktor naczelny	Jarosław Jaz
Średni nakład	Głos Dziennik Pomorza 21 808 egz.
Średnia sprzedaż	Głos Dziennik Pomorza (grudzień 2017) 15 682[1] egz.
Liczba stron	28-32 w dni powszednie, wydania magazynowe 40 – 52
ISSN	0137-9178
Strona internetowa

Historia

Pierwotnie gazeta nazywała się „Szczeciński Głos Ludu” i była lokalną mutacją warszawskiego Głosu Ludu. Pismo drukowano w Warszawie, a pierwszy numer ukazał się 19 czerwca 1947 roku. Obecny tytuł istnieje od 22 sierpnia 1947 (numer 65). Zmiany w gazecie nastąpiły po październiku 1956 (odwilż postalinowska). Pojawiło się więcej informacji lokalnych, a Głos zaczął zajmować się gospodarką, poradami i opisem codzienności. Do 1990 roku Głos był organem PZPR (do 1949 Polskiej Partii Robotniczej).

Szata graficzna

Szata graficzna „Głosu Szczecińskiego” była zmieniana 12 razy. Obecnie jest ona wykonana na wzór loga „Głosu – Dziennika Pomorza” i jest w kolorze niebieskim. W latach 1991–1998 logo pisma miało jednakowy szablon, a rekonstruowane było 2 razy. W latach 1950–1990 logo gazety było ozdobione orderami (m.in. Nie Rzucim Ziemi Skąd Nasz Ród z datą 26 IV 1945), a nad tytułem widniał napis: Proletariusze wszystkich krajów łączcie się!.

Redakcje, oddziały i korespondenci regionalni

Siedziba redakcji:

• Szczecin – Al. Niepodległości 26U/1

Oddziały:

• Stargard
• Świnoujście

Korespondenci regionalni w miastach: Choszcznie, Dębnie, Goleniowie, Gryficach, Gryfinie, Kamieniu Pomorskim, Myśliborzu i Pyrzycach