Galeazzo Maria Sforza

Galeazzo Maria Sforza (ur. 24 stycznia 1444, zm. 26 grudnia 1476) – książę Mediolanu. Członek rodziny Sforzów, patron artystów. Był znany ze swego okrucieństwa, tyranii i żądzy bogactwa.

Galeazzo Maria Sforza

książę Mediolanu
Okres	od 8 marca 1466 do 26 grudnia 1476
Poprzednik	Francesco I Sforza
Następca	Gian Galeazzo Sforza
Dane biograficzne
Dynastia	Sforzowie
Data urodzenia	24 stycznia 1444
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 1476 Mediolan
Przyczyna śmierci	morderstwo
Ojciec	Francesco I Sforza
Matka	Bianka Maria Visconti
Rodzeństwo	Ludwik Sforza
Żona	Bona Sabaudzka
Dzieci	Gian Galeazzo Ermes Maria Bianca Maria Anna Maria; nieślubne: z Lukrecją Landriani: Carlo Caterina Alessandro Chiara z innymi kobietami: Ottaviano Galeazzo

Życiorys

Galeazzo Maria był synem Francesco I Sforzy (włoskiego kondotiera i sojusznika Cosimo de' Medici) oraz Bianki Marii Visconti. Był starszym bratem Ludovica Sforzy. Z woli ojca zaręczył się z Doroteą Gonzaga, ale małżeństwo nie doszło do skutku z powodu kalkulacji politycznych Franciszka Sforzy. Po śmierci narzeczonej Galeazzo poślubił Bonę Sabaudzką, córkę księcia Sabaudii – Ludwika I.

Z Boną Sabaudzką miał czworo dzieci:

• Gian Galeazzo (1469–1494), księcia Mediolanu
• Ermes Maria (1470–1503), markiz Tortony
• Bianca Maria (1472–1510), żona (1) Filiberta I, księcia Sabaudii (2) cesarza Maksymiliana I
• Anna Maria (1473–1497), żona Alfonsa I d'Este, księcia Ferrary

Gian Galeazzo miał również kilkoro nieślubnych dzieci. Z Lukrecją Landriani:

• Carlo (1461–1483), hrabiego Magenta, męża Bianci Simonetta
• Caterinę (1463–1509), żonę (1) Hieronim Riario (2) Giacamo Feo (3) Giovanni de' Medici il Popolano
• Alessandro (1465–1523), pana Francavilla Bisio, męża Barbary Balbiani di Valchiavenna
• Chiarę (1467–1531), żonę (1) Pietro dal Verme di Sanguinetto (2) Fregosino Fregoso de Novi Ligure

Z innymi kobietami:

• Ottaviano (1477–1541), biskupa Lodi i Arezzo
• Galeazzo, hrabiego Melzo

Galeazzo Sforza został zamordowany 26 grudnia w mediolańskim kościele^[1] Santo Stefano przez Carla Viscontiego, Gerolama Olgiatiego i Giovanniego Lampugnaniego – wszyscy oni byli dworzanami Galeazzo Marii.