Lakownica europejska

Lakownica europejska (Ganoderma adspersum (Schulzer) Donk) – gatunek grzybów należący do rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)^[1].

Lakownica europejska

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	żagwiowce
Rodzina	żagwiowate
Rodzaj	lakownica
Gatunek	lakownica europejska
Nazwa systematyczna
Ganoderma adspersum (Schulzer) Donk Proc. K. Ned. Akad. Wet., Ser. C, Biol. Med. Sci. 72(3): 273 (1969)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ganoderma, Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1878 r. Schulzer nadając mu nazwę Polyporus adspersus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1969 r. Donk, przenosząc go do rodzaju Ganoderma^[1].

Synonimy naukowe^[2].

• Ganoderma europaeum Steyaert 1961
• Polyporus adspersus Schulzer 1878

Nazwę polską podał Stanisław Domański w 1967 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako lakownica południowa^[3].

Morfologia

Kapelusz

Wieloletni o kształcie kopytkowatym lub półokrągłym i rozmiarach 10–30 cm, grubości 4–10 cm. Jest przyrośnięty bokiem. Kapelusz na górnej powierzchni jest matowy, czerwonobrązowy, u starszych okazów brązowo-czarny. Jego powierzchnia jest silnie pofalowana i guzowata, czasami występują wyraźne strefy. Brzeg kapelusza zaokrąglony i czysto biały. Skórka twarda, nie pozwala się wgnieść palcem^[4].

Rurki

Drobne, okrągłe, białe, po uciśnięciu brązowieją. Na starszych okazach stają się brązowe. Długość rurek 10–15 mm^[4].

Miąższ

Czekoladowobrązowy lub kasztanowobrązowy^[5]. Jest włóknisty, korkowaty i twardy. Ma grubość kilka razy większą od długości pojedynczych rurek i wyraźnie zaznaczone strefy przyrostu^[4].

Zarodniki

Wysyp zarodników: czerwonobrązowy. Zarodniki elipsoidalne z porą rostkową. Rozmiary zarodników: 8,5–11,5 × 6,5–8 μm^[4].

Gatunki podobne

• lakownica czerwonawa (Ganoderma pfeifferi Bres.). Owocnik niestrefowany, miedzianoczerwony lub rdzawopurpurowy kolor i pory z czasem żółtawe. Rośnie na drzewach liściastych, głównie na buku.
• lakownica jasnomiąższowa (Ganoderma resinaceum Boud.). Owocnik ceglastoczerwony lub niemal czarny i czasami błyszczący. Rośnie na drzewach liściastych, głównie na dębie.

Występowanie i siedlisko

Lakownica europejska notowana jest w Ameryce Północnej i Południowej, Europie i Azji. Najwięcej stanowisk opisano w Europie^[6]. Na terenie Polski w piśmiennictwie naukowym podano liczne jej stanowiska^[3].

Występuje w parkach, w lasach i przy drogach, głównie na drzewach liściastych. Jest dość rzadki^[5]. Na drzewach iglastych występuje rzadko. Rośnie na żywych drzewach, ale po ich śmierci jeszcze przez kilka lat kontynuuje wzrost^[4]. W Polsce notowana była na następujących drzewach: Acer dasycarpum, kasztanowiec zwyczajny, brzoza brodawkowata, śliwa domowa, dąb, lipa drobnolistna, wiąz^[3].

Znaczenie

• Grzyb niejadalny. Pasożyt i saprotrof. Powoduje białą zgniliznę drewna