Getto w Zbarażu

Getto w Zbarażu – getto dla ludności żydowskiej utworzone w grudniu 1942 roku przez okupacyjne władze hitlerowskie w czasach II wojny światowej w Zbarażu.

Getto w Zbarażu

Typ	getto żydowskie
Odpowiedzialny	III Rzesza
Rozpoczęcie działalności	grudzień 1942
Zakończenie działalności	czerwiec 1943
Terytorium	Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)
Miejsce	Zbaraż
Liczba więźniów	~1500
Narodowość więźniów	Żydzi
Położenie na mapie okupowanej Polski w latach 1941–1944 Getto w Zbarażu
49,666667°N 25,783333°E

W 1942 roku, jeszcze przed utworzeniem getta, Niemcy w kilku deportacjach wywieźli ze Zbaraża do obozu zagłady w Bełżcu blisko 3 tys. Żydów, a ponad tysiąc zabili na miejscu. Na przełomie września i października 1942 roku do Zbaraża przesiedlono Żydów z Podwołoczysk i okolicznych wsi. Utworzone w grudniu 1942 roku getto liczyło 1,5 tys. osób.

Likwidacja getta nastąpiła w okresie od kwietnia do czerwca 1943 roku. 7 kwietnia 1943 roku rozstrzelano około tysiąca Żydów, a 19 czerwca 1943 roku około pięciuset.

Pomnik ku czci rozstrzelanych postawiono w pobliżu szpitala miejskiego w Zbarażu.

Bibliografia

• Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6, s. 328.