Gołąbek gęstoblaszkowy

Gołąbek gęstoblaszkowy (Russula densifolia Secr. ex Gillet) – gatunek grzyba należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)^[1].

Gołąbek gęstoblaszkowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	gołąbkowce
Rodzina	gołąbkowate
Rodzaj	Russula
Gatunek	gołąbek gęstoblaszkowy
Nazwa systematyczna
Russula densifolia Secr. ex Gillet Hyménomycètes (Alençon): 231 (1876)
Zasięg

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Nazwę polską podała Alina Skirgiełło w 1991 r^[2].

Morfologia

Kapelusz

Ma średnicę 4–9 cm, za młodu jest płaskołukowaty, ma nieco wklęsły środek i podwinięte brzegi, potem staje się lejkowaty. W czasie suchej pogody jest matowy z niewielkim jedwabistym połyskiem, w czasie wilgotnej pogody staje się błyszczący i lepki. Bardzo młode okazy są białe, potem szare, w końcu szaroczarne. Najciemniej wybarwiony jest na środku, ku brzegom jaśnieje. Można ściągnąć skórkę do 1/3 średnicy kapelusza^[3].

Blaszki

Gęste, szeroko przyrośnięte i rozwidlone. Początkowo jasnokremowe, potem kremowożółte, w końcu ochrowe^[3].

Trzon

Wysokość 2,5–6 cm, grubość 1,2–2 cm. Jest gruby, walcowaty, pełny i twardy. Jego powierzchnia pokryta jest delikatnymi włoskami, później jasnymi żyłkami. Po uciśnięciu czerwienieje, potem czernieje^[3].

Miąższ

Białawy, po uszkodzeniu czerwienieje, potem szarzeje, a na koniec (po 5–10 min.) czernieje. Ma ostry smak i słaby zapach^[4].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki kuliste, drobnopunktowane o średnicy 8–9 μm^[4].

Występowanie i siedlisko

Najliczniejsze stanowiska tego gatunku opisano w Europie i Ameryce Północnej, ale znany jest także w Ameryce Środkowej. Korei i Japonii^[5]. W Polsce jest dość pospolity^[4].

Występuje w lasach liściastych, iglastych, najczęściej pod sosnami i świerkami. Pod drzewami liściastymi rośnie rzadko. Pojawia się od lipca do października^[3].

Znaczenie

Grzyb niejadalny. W Europie uważany jest za niejadalny, zwykle bywa też silnie zarobaczywiony. Jednak na opracowanej dla FAO liście grzybów spożywanych w różnych krajach świata jest wymieniony jako jadany w Indiach, Laosie, Meksyku i Tajlandii^[6].

Gatunki podobne

Łatwo może być pomylony z gołąbkiem czarniawym (Russula nigricans), który jednak ma znacznie rzadsze blaszki i miąższ o bardziej łagodnym smaku^[4]. Podobny jest też gołąbek białoczarny (Russula albonigra) o gorzkawo-mentolowym smaku, lub gołąbek podpalany (Russula adusta), ale jego kapelusz jest bardziej blady przy brzegach, a jego miąższ czerwienieje po przecięciu, ale nie czernieje^[3].