Go (język programowania)

Go (często nazywany także golang) – wieloparadygmatowy język programowania opracowany przez pracowników firmy Google: Roberta Griesemera, Roba Pike’a oraz Kena Thompsona. Łączy w sobie łatwość pisania aplikacji charakterystyczną dla języków dynamicznych (np. Python, Lisp), jak również wydajność języków kompilowanych (np. C, C++).

Go

Logo języka
Pojawienie się	10 lis 2009
Paradygmat	programowanie strukturalne, programowanie proceduralne, programowanie imperatywne, przetwarzanie współbieżne, programowanie obiektowe, programowanie funkcyjne
Typowanie	Inferencja typów, static typing, structural typing, Typowanie silne, Duck typing
Implementacje	go, gccgo
Aktualna wersja stabilna	1.24.5 (8 lipca 2025) [±]
Twórca	Rob Pike, Ken Thompson, Robert Griesemer
Licencja	licencje BSD
Platforma sprzętowa	wieloplatformowy
Platforma systemowa	DragonFly BSD, FreeBSD, Linux, macOS, NetBSD, OpenBSD, Plan 9, Solaris, Microsoft Windows, iOS, Android, AIX, Illumos
Strona internetowa

Gryzoń z rodziny gofferowatych jest oficjalną maskotką języka Go^[1]

Dostępny jest kompilator na platformę x86, x64 i ARM o nazwie go. Został również stworzony kompilator na bazie GNU Compiler Collection – gccgo^[2].

Generyki

Brak wsparcia dla programowania generycznego we wczesnych wersjach Go spotkał się z dużą krytyką.^[3] Projektanci wyrazili otwartość na programowanie generyczne i zauważyli, że wbudowane funkcje w rzeczywistości są generyczne pod względem typów, ale traktowane jako przypadki specjalne. Rob Pike nazwał to słabością, która mogłaby zostać w przyszłości zmieniona.^[4]

W sierpniu 2018 roku główni współtwórcy Go opublikowali wstępne projekty dotyczące programowania generycznego i obsługi błędów, prosząc użytkowników o przesyłanie opinii.^[5] Jednak propozycja dotycząca obsługi błędów została ostatecznie porzucona.^[6]

W czerwcu 2020 roku opublikowano nowy projekt dokumentu, który dodawał do Go niezbędną składnię umożliwiającą deklarowanie generycznych funkcji i typów.^[7] Udostępniono narzędzie do translacji kodu, go2go, aby umożliwić użytkownikom wypróbowanie nowej składni, wraz z wersją internetowego Go Playground obsługującą generyki.^[8]

Ostatecznie generyki zostały dodane do Go w wersji 1.18, wydanej 15 marca 2022 roku.^[9]

Przykłady

Hello World

Przykładowy program (Hello world) napisany w Go:

package main

func main() {
    println("Hello, World")
}

Współbieżność

package main

import (
	"fmt"
	"time"
)

func wordPrinter(word string, n int) {
	for range n {
		fmt.Println("Podaje słowo: ", word)
		time.Sleep(time.Second)
	}
}

func main() {
	go wordPrinter("pierwsze", 3)
	time.Sleep(500 * time.Millisecond)
	go wordPrinter("drugie", 4)
	time.Sleep(5 * time.Second)
}

Powyższy program demonstruje wykorzystanie gorutyn – lekkich wątków współbieżnych w języku Go. Funkcja wordPrinter przyjmuje jako argumenty ciąg znaków (word) oraz liczbę powtórzeń (n), a następnie wypisuje podane słowo n razy, wprowadzając jednosekundowe opóźnienie między iteracjami. Program uruchamia dwie gorutyny, które działają równolegle, pokazując mechanizm współbieżnego wykonywania zadań.

Generyki

package main

func greater[T int | float64 | string](v1 T, v2 T) bool {
	return v1 > v2
}
func main() {
	println(greater(1.1, 1.2))
	println(greater(1, 2))
	println(greater("a", "b"))
	println(greater("b", "a"))
}

Funkcja greater[T] przyjmuje parametr typu T, ograniczony do int, float64 i string, umożliwiając porównywanie wartości tych typów. Dzięki generykom kod jest elastyczny i wielokrotnego użytku, eliminując konieczność pisania osobnych funkcji dla każdego typu.