Gorce (Boguszów-Gorce)

Gorce (niem. Rothenbach^[3]) – jedna z dzielnic Boguszowa-Gorców^[4], położona pomiędzy Mniszkiem a Boraczą. Gorce w latach 1962–1972 były samodzielnym miastem. W Gorcach mieszka obecnie ponad 5000 mieszkańców.

Ten artykuł dotyczy dawnego miasta. Zobacz też: Gorce – pasmo górskie.

Gorce

Dzielnica Boguszowa-Gorców
Zabudowa dzielnicy widziana z Mniszka
Herb
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wałbrzyski
Miasto	Boguszów-Gorce
Data założenia	1462
Prawa miejskie	1962-1972
W granicach Boguszowa-Gorców	1 stycznia 1973[1]
SIMC	0983847[2]
Populacja (2004) • liczba ludności	4649
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	58-371
Tablice rejestracyjne	DBA oraz DB (dawniej WBO oraz WHO – czarne tablice)
Położenie na mapie Boguszowa-Gorców Gorce
Położenie na mapie Polski Gorce
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Gorce
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego Gorce
50°46′01,3″N 16°09′58,6″E

W Gorcach znajduje się stacja kolejowa Boguszów Gorce Zachód.

Gęstość zaludnienia: 714 os/km², powierzchnia: 8 km².

Gorce razem z Jabłowem tworzą parafię w dekanacie Dekanat Wałbrzych-Południe w diecezji świdnickiej

Historia

Już w XV wieku istniała tu osada (pierwsza wzmianka o istnieniu osiedla zwanego Rothenbach pochodzi z 1499 r.), a jej mieszkańcy zatrudnieni byli w okolicznych kopalniach rud srebra i ołowiu. Osadę trawiły liczne pożary i zarazy. Na przełomie XVIII i XIX wieku odkryto bogate pokłady węgla kamiennego.

W latach 1945–54 siedziba wiejskiej gminy Gorce. W 1954 r. utworzono gromadę Gorce, którą przekształcono w osiedle Gorce. W 1962 r. osiedle uzyskało prawa miejskie. W 1973 r. weszło w skład nowo utworzonego miasta Boguszów-Gorce.

Zabytki

• kościół pw. Zesłania Ducha Św. przy ulicy Staszica
• budynek byłego hotelu „Na szczęście”.

Zobacz też

• Lubominek (Boguszów-Gorce)
• gmina Gorce
• Boguszów (część Boguszowa-Gorców)
• Boguszów-Gorce

Zdjęcia

• Gorce wczoraj i dziś
• Historia Gorców