Grażyna Łobaszewska

Grażyna Łobaszewska (ur. 20 lipca 1952 w Gdańsku^[1]) – polska wokalistka i kompozytorka. Znana z takich utworów jak „Czas nas uczy pogody” (1980), „Brzydcy” (1987) czy „Gdybyś” (1978)^[2].

Grażyna Łobaszewska

Grażyna Łobaszewska (2025)
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1952 Gdańsk
Instrumenty	fortepian
Gatunki	jazz, pop, soul, funk
Aktywność	od 1971
Powiązania	Ergo Band, Crash, Mieczysław Szcześniak, Ajagore, Jacek Cygan
Odznaczenia
Strona internetowa

Kariera

Grażyna Łobaszewska podczas występu na LXII KFPP w Opolu (2025)

Ukończyła Podstawową Szkołę Muzyczną w Gdańsku w klasie fortepianu, w latach 1970–1972 kształciła się w Studiu Piosenki Polskiego Radia i Telewizji w Gdańsku, prowadzonego przez Renatę Gleinert.

Zadebiutowała na estradzie w 1971 występem na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Po przeprowadzce do Poznania w 1972 zaczęła śpiewać w chórkach towarzyszących w koncertach i nagraniach Halinie Frąckowiak, Wojciechowi Skowrońskiemu i Elżbiecie Wojnowskiej. W 1974 wystąpiła po raz pierwszy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 1975–1977 współpracowała z grupą S-26 Andrzeja Ellmanna. Potem związała się z zespołem Ergo Band. Wraz z nim koncertowała w kraju oraz w NRD, RFN, Czechosłowacji i Węgrzech.

W 1976 za wykonanie utworu „Nocny spacer” zdobyła nagrodę dziennikarzy na 14. KFPP w Opolu, a rok później wystąpiła z piosenką „Gdybyś” podczas 15. edycji festiwalu^[3]. Dwa lata później za utwór „Zwierciadło czasu” otrzymała trzecią nagrodę na 16. KFPP w Opolu^[3]. W latach 1978–1983 była wokalistką zespołu Crash. Wystąpiła z nim w koncertach głównych Jazz Jamboree w Warszawie w latach 1977–1978 i w 1981. W 1980 wystąpiła z piosenką „Czas nas uczy pogody” w konkursie „Premier” na 18. KFPP w Opolu, jednak jej występ nie został pokazany w telewizyjnej retransmisji^[3]. Mimo to utwór stał się największym przebojem w repertuarze Łobaszewskiej.

W latach 1983–1989 współpracowała z jazz-rockową grupą Cancer. Z Crashem i Cancerem dokonała nagrań radiowych i telewizyjnych. Występowała i nagrywała także z zespołami Janusza Komana, Alex Bandem Aleksandra Maliszewskiego, Grupą Doktora Q Tadeusza Klimondy i z orkiestrą Zbigniewa Górnego. Dokonała licznych nagrań archiwalnych dla Regionalnej Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu i centrali w Warszawie z czołowymi muzykami jazzowymi, m.in. z Januszem Skowronem i Krzysztofem Ścierańskim. Od 1997 współpracowała z Triem Jarosława Śmietany.

Brała udział w festiwalach jazzowych w Kaliszu, Krakowie, Lublinie, Wrocławiu, a także za granicą: w Danii, Szwecji, Hiszpanii, RFN i Kuwejcie. Uczestniczyła w trasach koncertowych po USA i Francji.

Odznaczenia

• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2025^[4]
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2012^[5]

Dyskografia

• 1978: Ergo Band, Grażyna Łobaszewska (z Ergo Band)
• 1979: Senna opowieść Jana B. (z Crash)
• 1982: Something Beautiful, But Not Expensive
• 1982: Every Day a Trial
• 1984: Solo i w duecie
• 1988: Brzydcy
• 1997: Kolędy (z Mieczysławem Szcześniakiem)
• 2000: Złota kolekcja – Czas nas uczy pogody
• 2006: Prowincja jest piękna
• 2009: Zimowe sny (z Ajagore)
• 2010: Dziwny jest... (z Ajagore)
• 2012: Przepływamy
• 2013: Grażyna Łobaszewska – koncert jubileuszowy w Polskim Radiu z udziałem Stanisława Sojki, Kuby Badacha oraz Floyda Anthony’ego Phifera
• 2017: Sklejam Się (z Ajagore)