Graban

Graban (Borna IV, Brochwicz odmienny, Brochwicz II odmienny) – polski herb szlachecki, używany przez rodzinę osiadłą w Prusach. Odmiana herbu Brochwicz.

Graban

Borna IV

Opis herbu

Istnieją co najmniej dwa poglądy na to, jak powinien wyglądać ten herb. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

Graban: W polu srebrnym jeleń czerwony, wspięty, ukoronowany. W klejnocie nad hełmem w koronie ogon pawi. Labry czerwone, podbite srebrem.

Taki herb przytacza za Uruskim Tadeusz Gajl, nazywając go Graban^[2].

Borna IV: W polu srebrnym, na murawie zielonej, jeleń czerwony. W klejnocie ogon pawi. Labry czerwone, podbite srebrem.

Taki herb za Dachnowskim przytacza Przemysław Pragert i nazywa go Borna IV^[3].

Najwcześniejsze wzmianki

Używany przez rodziny osiadłe w Płowężu, w Prusach Królewskich. Przemysław Pragert spekuluje, że mogły go też używać kaszubskie gałęzie Bornów, (zob. Borna, Borna II, Borna III). Herb wymieniany w Herbarzu szlachty Prus Królewskich Dachnowskiego (wersja nazywana Borna IV)^[3] i w Rodzina. Herbarz szlachty polskiej Uruskiego^[2].

Herbowni

Borna, Graban, Niedroski, Niedrowski, Podkański, Potkański, Wroński.