Gubernia płocka

Gubernia płocka (ros. Плоцкая губерния) – gubernia utworzona w 1837 z województwa płockiego, zachowując jego granice i stolicę (Płock) jako miasto gubernialne.

Gubernia płocka

Плоцкая губерния

gubernia
Gmach Rządu Gubernialnego w Płocku
Herb
Państwo	Królestwo Polskie
Siedziba	Płock
Powierzchnia	10187,7 km²
Populacja (1910) • liczba ludności	694 400[1]
• gęstość	75 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba powiatów	7
Położenie na mapie Królestwa Polskiego

Herb guberni w latach 1837–1844

Herb guberni w latach 1845–1866

(W czasie powstania styczniowego Rząd Narodowy dnia 28 marca 1863 r. ogłosił Regulamin władz administracyjnych w byłym Królestwie Kongresowym. Według regulaminu zniesiono podział administracyjny na gubernie, a zamiast tego byłe Królestwo Kongresowe podzielono na osiem województw w granicach z 1816 r. Na terenie guberni płockiej przywrócono województwo płockie.)^[2]

Na mocy ustawy o reorganizacji urzędów gubernialnych z 31 grudnia 1866 r. unifikujących administrację w Imperium Rosyjskim, w 1867 roku z obszaru guberni augustowskiej oraz płockiej utworzono nowe gubernie: płocką – mniejszą niż poprzednio, suwalską – głównie z obszarów byłej gub. augustowskiej oraz odnowioną łomżyńską, nawiązującą do departamentu łomżyńskiego Księstwa Warszawskiego.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego w 1887 dzieli gubernię na następujące powiaty (ujezdy):

• Powiat ciechanowski,
• Powiat lipnowski,
• Powiat mławski,
• Powiat płocki,
• Powiat płoński,
• Powiat przasnyski,
• Powiat rypiński,
• Powiat sierpecki

Linki zewnętrzne

• Gubernia płocka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 302.