Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Hanna Wróblewska
polska historyk sztuki, minister kultury i dziedzictwa narodowego (2024-2025) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Hanna Kamila Wróblewska (ur. 5 czerwca 1968 w Olsztynie[1]) – polska historyczka sztuki i kuratorka, w latach 2010–2021 dyrektorka Zachęty Narodowej Galerii Sztuki, w latach 2024–2025 minister kultury i dziedzictwa narodowego w trzecim rządzie Donalda Tuska.
.jpg)
Remove ads
Życiorys
Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim[2][3]. Jeszcze w trakcie studiów w 1989 została przewodniczką w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki. Pracowała następnie w tej instytucji jako edukatorka i kuratorka wystaw[4]. W 2010 objęła stanowisko dyrektorki Zachęty[5], które zajmowała do końca 2021[6]. Pełniła też funkcję komisarza Pawilonu Polskiego na Biennale w Wenecji[5]. Zasiadała w Kapitule Nagrody Sztuki im. Marii Anto i Elsy von Freytag-Loringhoven[7].
Weszła w skład rady programowej Centrum Nauki Kopernik w Warszawie oraz rady Muzeum Sztuki w Łodzi[3]. W 2022 została zastępczynią dyrektora Muzeum Getta Warszawskiego ds. naukowych i wystawienniczych[2][8]. W 2023 objęła funkcję dyrektorki Departamentu Narodowych Instytucji Kultury w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego[2].
10 maja 2024 premier Donald Tusk ogłosił jej nominację na urząd ministra kultury i dziedzictwa narodowego[9]. 13 maja tego samego roku została powołana na tę funkcję przez prezydenta RP Andrzeja Dudę[10]. Sprawowała ją do 24 lipca 2025[11].
Remove ads
Wystawy
W Zachęcie była kuratorką m.in. następujących wystaw[5][12]:
- Andrzej Wróblewski. Retrospektywa (1995),
- Panoptykon. Architektura i teatr więzienia (2005),
- Rewolucje 1968 (2008),
- Katarzyna Kozyra. Casting (2010),
- Marlene Dumas. Miłość nie ma z tym nic wspólnego (2012),
- Sarkis. Tęcza anioła (2017).
Wyróżnienia
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads