Hans von Ohain

Hans Joachim von Ohain (ur. 14 grudnia 1911 w Dessau, zm. 13 marca 1998 w Melbourne (Floryda)) – niemiecki naukowiec; twórca pierwszego silnika odrzutowego o praktycznym zastosowaniu.

Hans Joachim von Ohain

Hans von Ohain w latach 70.
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1911 Dessau
Data i miejsce śmierci	13 marca 1998 Melbourne

W 1933 sformułował teorię napędu odrzutowego. W 1935 uzyskał tytuł doktora w dziedzinie fizyki i aerodynamiki na Uniwersytecie w Getyndze i został młodszym asystentem Roberta Pohla. W 1936 opatentował koncepcję silnika turboodrzutowego i rozpoczął pracę w wytwórni lotniczej Heinkla. Wspólnie z mechanikiem samochodowym Maxem Hahnem zbudował silnik oznaczony jako He S1, który był zasilany wodorem, a następnie benzyną. He S1 nie został użyty do napędu samolotów. Potwierdził jedynie słuszność założeń Ohaina.

Po II wojnie światowej został przerzucony do USA w ramach Operacji Spinacz (Paperclip).

Bibliografia

• Hans von Ohain. U.S. Centennial of Flight Commission. [dostęp 2010-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 października 2012)]. (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000114916181
• VIAF: 50155430
• LCCN: n2002015741
• GND: 124221823
• LIBRIS: qn258vv8477pvqx
• SUDOC: 061188867
• NTA: 240742818
• NUKAT: n2017000672, n2017000708

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3950349
• Britannica: biography/Hans-Joachim-Pabst-von-Ohain
• NE.se: hans-pabst-von-ohain
• SNL: Hans_Joachim_Pabst_von_Ohain
• DSDE: Hans_von_Ohain