Córka Szulema Rozenblata i Rywki z Pińczowskich. W 1897 r. uzyskała w Warszawie maturę. W 1899 r. rozpoczęła studia filozoficzne na uniwersytecie w Genewie. Od 1903 r. studiowała na Wydziale Lekarskim tegoż uniwersytetu, następnie studia kontynuowała w Zurychu i w Berlinie. 6 lipca 1907 r. na podstawie rozprawy Experimentelle Untersuchungen über die Wirkung des Hochsalzes und des Doppelt-kahlensauren Natron auf die Magensaftsekretion (Berlin 1907) zdobyła tytuł doktora medycyny.

Osiadła w Łodzi i tu pracowała jako pediatra. Znajdowała się na liście lekarzy zarejestrowanych w 1920 r. (we wszystkich wykazach występuje jako dr Frenklowa Henryka)^[1]. Wchodziła w skład Sekcji do walki z gruźlicą przy Wydziale Zdrowotności Publicznej Magistratu m. Łodzi^[2]^[3]. W latach 1916–1939 była ordynatorem tzw. nadetatowym oddziału wewnętrznego w Szpitalu Pediatrycznym im. Anny Marii w Łodzi (obecnie Szpital im. dr Janusza Korczaka)^[4] oraz oddziału niemowlęcego, którego była współorganizatorem^[5]^[6]. Gabinet lekarski prowadziła przy ul. Andrzeja 7^[7]. (obecnie ul. Andrzeja Struga). Była członkiem Izby Lekarskiej w Łodzi. W polskiej i zagranicznej prasie fachowej opublikowała wiele prac. Była żoną Izydora Frenkla. Mieszkała w Łodzi przy al. Tadeusza Kościuszki 36^[1]^[8].

Po wybuchu wojny pozostała w Łodzi, mimo zajęcia miasta przez hitlerowskich okupantów. Na wieść o tworzeniu przez hitlerowców getta dla Żydów w grudniu 1939 r. popełniła samobójstwo. Została pochowana 14 grudnia 1939 r. na cmentarzu żydowskim przy ul. Brackiej (str. L, kw. F, nr grobu 105C).

Henryka Frenkel
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1880 Turek
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1939 Łódź
Przyczyna śmierci	samobójstwo
Miejsce spoczynku	Nowy cmentarz żydowski w Łodzi
Zawód, zajęcie	lekarz pediatra

Biogram

Przypisy

Bibliografia