Hermann Reutter

Hermann Reutter (ur. 17 czerwca 1900 w Stuttgarcie, zm. 1 stycznia 1985 w Heidenheim an der Brenz^[1][2]) – niemiecki kompozytor.

Hermann Reutter

Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1900 Stuttgart
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1985 Heidenheim an der Brenz
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
Odznaczenia

Życiorys

W latach 1920–1923 studiował w Musikhochschule w Monachium u Franza Dorfmüllera (fortepian), Ludwiga Mayera (organy), Karla Erlera (śpiewa) i Waltera Courvoisiera (kompozycja)^[1]. Po ukończeniu studiów rozpoczął działalność jako pianista, w latach 1930–1935 występował jako akompaniator śpiewaczki Sigrid Onégin^[2]. Od 1932 do 1936 roku wykładał kompozycję w Hochschule für Musik w Stuttgarcie^[1]. W latach 1936–1945 pełnił funkcję dyrektora konserwatorium Hocha we Frankfurcie nad Menem^[1]. Od 1952 roku ponownie był wykładowcą Hochschule für Musik w Stuttgarcie, między 1956 a 1966 rokiem pełnił też funkcję jej dyrektora^[1][2]. W latach 1966–1976 prowadził mistrzowską klasę śpiewu w Musikhochschule w Monachium^[1].

Otrzymał Wielki Krzyż Zasługi (1959) i Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą (1975) Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec^[3].

Twórczość

Po początkowych zainteresowaniach prądami modernistycznymi w latach 30. dokonał reorientacji swojej postawy artystycznej i zwrócił się w kierunku niemieckiego neoromantyzmu^[1]. Uprawiał głównie twórczość wokalną i operową^[1]. W późniejszym okresie dla celów dramaturgicznych zaczął czerpać z bardziej nowoczesnych środków wyrazu^[1].

Był autorem antologii pieśni Das zeitgenösische Lied (4 tomy, wyd. Moguncja 1969)^[1][2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[2][1])

Utwory orkiestrowe

• 4 koncert fortepianowe (I 1925, II 1928, III Sinfonische Fantasie 1938, IV 1944)
• Koncert skrzypcowy (1932)
• Concertino na fortepian i orkiestrę (1946)
• Koncert in Es na 2 fortepiany i orkiestrę (1949)
• Tanz-Variationen (1951)
• Konzertvariationen na fortepian i orkiestrę (1952)
• Prozession na wiolonczelę i orkiestrę (1956)
• Symfonia na smyczki (1960)
• Capriccio, Aria und Finale na fortepian i orkiestrę (1964)
• Figurinen (1972)
• Epitaph für Ophelia na skrzypce i orkiestrę kameralną (1979)

Utwory kameralne

• Sonata skrzypcowa (1925)
• Rapsodia na skrzypce i fortepian (1938)
• 5 Caprichos sobre Cervantes na altówkę solo (1968)
• Sonata monotematica na wiolonczelę lub fagot i fortepian (1972)

Utwory wokalno-instrumentalne

• Lyrisches Konzert na sopran, flet, fortepian, orkiestrę smyczkową i kotły (1948)
• Der himmlische Vagant na alt, baryton i zespół instrumentów (1951)
• Aus dem Hohenlied Salomonis na alt solo, altówkę, fortepian i orkiestrę (1962)
• Andalusiana na sopran i orkiestrę (1962)
• Prediger Salomono na głos, flet i fortepian lub organy (1973)

Opery

• Saul (wyst. Baden-Baden 1928, wersja zrewid. wyst. Hamburg 1947)
• Der verlorene Sohn (wyst. Stuttgart 1929, wersja zrewid. pt. Die Rückkehr des verlorenen Sohnes wyst. Dortmund 1952)
• Doktor Johannes Faust (1934–1936, wyst. Frankfurt nad Menem 1936, wersja zrewid. wyst. Stuttgart 1955)
• Odysseus (1940–1942, wyst. Frankfurt nad Menem 1942)
• Der Weg nach Freundschaft: Ballade der Landstrasse (wyst. Getynga 1948)
• Don Juan und Faust (wyst. Stuttgart 1950)
• Die Witwe von Ephesus (1953, wyst. Kolonia 1954)
• Die Brücke von San Luis Rey (wyk. radio frankfurckie 1954)
• koncert sceniczny Der Tod des Empedokles (1965, wyst. Schwetzingen 1966)
• Hamlet (wyst. Stuttgart 1980)

Balety

• Die Kirmes von Delft (1936, wyst. Baden-Baden 1937)
• Topsy (1950)
• Notturno Montmartre (1951, wyst. Stuttgart 1952)