Hermann Ritter

Hermann Ritter (ur. 16 września 1849 w Wismarze, zm. 22 stycznia 1926 w Würzburgu^[1][2]) – niemiecki altowiolista, pisarz muzyczny i kompozytor.

Hermann Ritter

Data i miejsce urodzenia	16 września 1849 Wismar
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	22 stycznia 1926 Würzburg
Instrumenty	altówka
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	altowiolista, kompozytor, pisarz

Życiorys

Studiował w Hochschule für Musik w Berlinie oraz na uniwersytecie w Heidelbergu^[1][2]. Początkowo był skrzypkiem w meklemburskiej kapeli książęcej w Schwerinie^[1]. Po studiach został altowiolistą, skierował też swoje zainteresowania w stronę historii instrumentów muzycznych^[1]. Kierując się wskazówkami zawartymi w traktacie Antonia Bagatelli Regole per la costruzione dei violini, violoncelli e violoni z 1786 roku skonstruował nowy typ altówki, tzw. viola alta, o bardziej dźwięcznym brzmieniu^[1][2]. Ritter prezentował ten instrument publicznie i komponował oraz aranżował utwory na niego, spotykając się z uznaniem ze strony Richarda Wagnera^[1][2]. Od 1879 do 1912 był wykładowcą Königliche Musikschule w Würzburgu^[1][2]. W 1905 roku założył zespół Ritter Quartett, złożony ze skrzypiec i 3 typów altówek: viola alta, viola tenore i viola bassa^[1][2].

Ważniejsze prace

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])

• Die Geschichte der Viola alta und die Grundsätze ihres Baues (1876, 2. wyd. 1877, reprint 1969)
• Repetitorium der Musikgeschichte (1880)
• Aus der Harmonielehre meines Lebens (1883)
• Elementartheorie der Musik (1885)
• Ästhetik der Tonkunst (1886)
• Richard Wagner als Erzieher (1891)
• Studien und Skizzen aus Musik- und Kulturgeschichte, sowie Musikästhetik (1892)
• Katechismus der Musikästhetik (1894)
• Katechismus der Musikinstrumente (1894)
• Volksgesang in alter und neuer Zeit (1896)
• Schubert (1896)
• Haydn, Mozart, Beethoven (1897)
• Die fünfsaitige Geige und die Weiterentwicklung der Streichinstrumente (1898)
• Allgemeine illustrierte Encyklopädie der Musikgeschichte (6 tomów, 1901–1902)