Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Hettie Dyhrenfurth
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Hettie Dyhrenfurth (ur. 16 listopada 1892 w Karłowicach pod Wrocławiem, zm. 28 października 1972 w South Laguna w Kalifornii[1]) – niemiecko-szwajcarska alpinistka. Brała udział w dwóch głównych wyprawach w Himalaje w roku 1930 i 1934. Wraz ze mężem Gunterem Dyhrenfurthem zdobyła złoty medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1936 w Berlinie[2].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Harriet Pauline (Hettie) Heymann przyszła na świat w rodzinie przemysłowców. Rodzina Dyhrenfurthów była pochodzenia żydowskiego. Wyszła za mąż za Guntera Dyhrenfurthema i w latach 1913–1918 urodziła trójkę dzieci. Mieszkała z rodziną w Austrii i Szwajcarii[3].
Mąż Hettie był pasjonatem wspinaczki alpinistycznej. Gdy zaczynał organizować wyprawy w góry, żona mu towarzyszyła. Dyhrenfurth uczestniczyła w międzynarodowej wyprawie himalajskiej do Kangczendzunga w 1930. Była jedyną kobietą w zespole. Hettie zarządzała transportem bagażu i zaopatrzeniem dla grupy. Zespołowi nie udało się wejść na szczyt Kangchenjunga, ale zbadał inne góry w okolicy. Hettie opublikowała książkę o swoich doświadczeniach z wyprawy pod tytułem Memsahb im Himalaja[2].
W 1936 Dyhrenfurthowie zostali odznaczeni złotym medalem olimpijskim w alpinizmie[4]. Wówczas po raz trzeci i ostatni raz wręczono nagrodę. Została przyznana w uznaniu osiągnięć pary podczas wyprawy na górny lodowiec Baltoro w Karakorum w 1934, gdzie zdobyli pierwsze wejście ze wszystkich czterech szczytów góry Sia Kangri[5]. Podczas tej wyprawy Dyhrenfurth ustanowiła rekord wysokości kobiet wynoszący 7315 m, który nie został pobity przez 20 lat.
Remove ads
W filmach
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads