Hieronim Wielopolski

Hieronim Wielopolski herbu Starykoń (ur. 1712, zm. 13 marca 1779) – hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, koniuszy koronny 1754–1774, generał lejtnant wojsk koronnych w 1752 roku^[1], generał major wojsk koronnych od 1747 roku^[2], szef Regimentu Gwardii Konnej Koronnej od 1745, cześnik koronny 1750–1754, starosta generalny krakowski w latach 1768–1779^[3], starosta przemykowski, żarnowiecki, regimentarz Partii Małopolskiej i Krakowskiej w 1765 roku^[4].

Hieronim Wielopolski

Starykoń
Rodzina	Wielopolscy herbu Starykoń
Data urodzenia	1712
Data śmierci	13 marca 1779
Ojciec	Franciszek Wielopolski (zm. 1732)
Matka	Anna Lubomirska
Żona	Urszula Potocka
Odznaczenia

Życiorys

Był synem Franciszka Wielopolskiego i jego drugiej zony Anny Lubomirskiej, wnukiem hetmana wielkiego koronnego Hieronima Lubomirskiego. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z województwa krakowskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie^[5]. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego^[6].

Konsyliarz konfederacji Czartoryskich w 1764 roku^[7], poseł na sejm konwokacyjny (1764) z województwa krakowskiego^[8]. Komisarz Komisji Dobrego Porządku województwa sandomierskiego^[9]. Komisarz z rycerstwa w Komisji Wojskowej Koronnej w latach 1765–1770^[10].

Do 1772 roku był właścicielem pałacu pod Baranami w Krakowie^[11].

Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 został wybrany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do Rady Nieustającej^[12]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku^[13].

portret żony Urszuli Potockiej

W 1757 odznaczony Orderem Orła Białego, od 1765 kawaler Orderu Świętego Stanisława. W 1741 ożenił się z Urszulą Potocką (1725–1806) małżeństwo pozostało bezpotomne. Właściciel klucza oborskiego browarów i manufaktury papierniczej.