High-Level Data Link Control

HDLC (ang. High-Level Data Link Control) – protokół warstwy łącza danych modelu OSI. Standard HDLC opisuje norma ISO, lecz szeroko stosuje się także implementację CISCO. HDLC jest stosowany w technologii WAN, obsługuje zarówno połączenia dwupunktowe, jak i wielopunktowe. Jest protokołem o orientacji bitowej. Jest przezroczysty informacyjnie.

Tryby pracy

1. NRM (ang. normal respond mode) – normalny system odpowiedzi. W tym trybie urządzenie działające jako slave nie może inicjować transmisji.
2. ARM (ang. asynchronous respond mode) – asynchroniczny system odpowiedzi. W tym trybie urządzenie działające jako slave może inicjować transmisję.

Odmiany HDLC

Istnieją dwie implementacje protokołu HDLC. Pierwsza z nich jest standardem ISO, natomiast druga stworzona została przez CISCO. Głównie różnią się polem Type. Jednym z problemów wersji ISO jest brak możliwości zdefiniowania w jaki sposób obsłużyć wiele protokołów jednym połączeniem. Wersja CISCO eliminuje tę niedogodność. Tym sposobem ISO HDLC zazwyczaj używany jest w połączeniach szeregowych, gdzie działa pojedynczy protokół komunikacyjny^[1].

Struktura ramki

ISO HDLC

Znacznik	Adres	Sterowanie	Dane	FCS	Znacznik (opcjonalny)
8 bitów	8 bitów	8 lub 16 bitów	Dowolna: 0 lub więcej bitów	16 bitów	8 bitów

CISCO HDLC

Znacznik	Adres	Sterowanie	Typ	Dane	FCS	Znacznik (opcjonalny)
8 bitów	8 bitów	8 lub 16 bitów		Dowolna: 0 lub więcej bitów	16 bitów	8 bitów

• Znacznik: Sekwencja 01111110₂ (7E₁₆).
• Adres: Adresowanie stacji końcowej.
• Sterowanie: Określa typ ramki (dane, sterowanie, nadzór) oraz jej parametry w zależności od typu.
• Dane: Zawiera przesyłane dane.
• FCS: Suma kontrolna (najczęściej CRC-16 lub CRC-CCITT).
• Znacznik: Opcjonalny znacznik oznaczający koniec ramki, który może być jednocześnie początkiem ramki następnej.

Zobacz też

• PPP
• IRLAP