Hilary i Jackie

Hilary i Jackie (ang. Hilary and Jackie) – brytyjski dramat biograficzny z 1998 roku w reżyserii Ananda Tuckera, zrealizowany na podstawie pisanej równocześnie książki wspomnieniowej A Genius in the Family Hilary du Pré i Piersa du Pré. Tytułowa Jackie to Jacqueline du Pré (1945-1987), brytyjska wiolonczelistka zaliczana do grona najwybitniejszych wirtuozów w historii tego instrumentu. Karierę artystki zniszczyła choroba – stwardnienie rozsiane.

Hilary i Jackie

Hilary and Jackie

Gatunek	dramat biograficzny
Rok produkcji	1998
Data premiery	5 września 1998
Kraj produkcji	Wielka Brytania
Język	angielski
Czas trwania	121 min
Reżyseria	Anand Tucker
Scenariusz	Frank Cottrell Boyce
Główne role	Emily Watson Rachel Griffiths
Muzyka	Barrington Pheloung
Zdjęcia	David Johnson
Scenografia	Alice Normington
Kostiumy	Sandy Powell
Montaż	Martin Walsh
Produkcja	Nicolas Kent Andy Paterson

Fabuła

Film podzielony jest na dwie części. Pierwsza, zatytułowana „Hilary”, opowiada historię dwóch uzdolnionych muzycznie sióstr z punktu widzenia starszej z nich, Hilary du Pré. W dzieciństwie zdolniejsza wydawała się Hilary, która grała na flecie, od Jackie ćwiczącej na wiolonczeli. Później role się odwróciły. Jackie została międzynarodowej sławy wirtuozerką, a Hilary wyszła za mąż za dyrygenta Christophera Finzi (Kiffera) i przeprowadziła się na wieś. Jackie doznawała okresowo załamań nerwowych, które były zapowiedzią przyszłej choroby. Chcąc pomóc chorej siostrze, Hilary w końcu zaakceptowała romans Jackie z Kifferem.

Druga część pt. „Jackie”, uzupełnia pierwszą z punktu widzenia młodszej siostry. Opowiada o małżeństwie Jackie ze słynnym argentyńsko-izraelskim pianistą Danielem Barenboimem oraz o jej chorobie wraz z postępującym paraliżem.

Produkcja

Zdjęcia kręcono w Liverpoolu^[1].

Obsada

• Emily Watson – Jackie
• Rachel Griffiths – Hilary
• James Frain – Danny
• David Morrissey – Kiffer
• Charles Dance – Derek

Odbiór filmu

Krytycy chwalili film. Każda z aktorek grających tytułowe siostry dostała nominację do Oskara (Emily Watson – dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej, Rachel Griffiths – dla najlepszej aktorki drugoplanowej). Z drugiej strony, film (który ukazał się jeszcze za życia Christophera Finzi i Daniela Barenboima), wywołał silne wzburzenie pewnych środowisk, m.in. protest słynnego wiolonczelisty Mstisława Rostropowicza.