Wywodził się z rodu Walewskich herbu Kolumna, urodził się około 1828^[2]^[3]. W okresie zaboru austriackiego podjął pracę w C. K. Dyrekcji Górnictwa i Saliny w Wieliczce (niem. K. K. Berg- und Salinen-Direktion in Wieliczka), gdzie w dziale inspekcji górniczej od około 1860 był pomocnikiem dołowym w kopalni^[4], następnie od około 1861 był adjunktem w kierunku mistrza zmiany w inspekcji górniczej w strukturze wytwarzania soli (niem. Berg und Salinenwesen (Salzerzeugung))^[5]. Od grudnia 1867 był miernikiem kruszcu (niem. Marktscheider – kruszcomiernik^[6]) w C. K. Zarządzie Saliny w Wieliczce^[7] (której szefem był Juliusz Leo, tj. ojciec Juliusza)^[8], a po wprowadzeniu języka polskiego urzędowego w ramach autonomii galicyjskiej od około 1869 był określany jako miernik górniczy w C. K. Zarządzie Salinarnym w Wieliczce^[9], od około 1870 w C. K. Zarządzie Saliny w Wieliczce^[10].

Od około 1872 był zarządcą C. K. Zarządu Salinarnego Franciszka Józefa w Delatynie^[11]. Od około 1873 sprawował stanowisko zarządcy C. K. Zarządu Salinarnego w Bolechowie^[12], od około 1873 w charakterze nadzarządcy^[13], od około 1891 jako starszy zarządca^[14]. Na początku stycznia 1893 ogłoszono jego mianowanie radcą górniczym^[15]. W tym charakterze pozostawał na dotychczasowym stanowisku do około 1895, gdy odszedł ze służby^[16].

Około 1872 został odznaczony rosyjskim Order Świętego Stanisława III klasy^[11].

Zmarł na początku maja 1898 we Lwowie w wieku 70 lat^[2]^[3]. Był żonaty z Marią z domu Smidowicz^{[potrzebny przypis]}, z którą miał syna Jana Walewskiego (1860-1919, polityk, adwokat)^[3].

Hipolit Walewski
Hippolyt Walewski
Data urodzenia	ok. 1828
Data i miejsce śmierci	6 maja 1898 Lwów
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	c. k. radca górniczy
Małżeństwo	Franciszka
Dzieci	Jan
Odznaczenia

Życiorys

Uwagi

Przypisy