Hirek Wrona

Hirek Wrona^[1], właśc. Hieronim Roman Wrona (ur. 5 sierpnia 1960 w Mielcu^[2]) – polski dziennikarz telewizyjny i radiowy, niezależny publicysta, DJ, DVJ. Producent i reżyser wydarzeń artystycznych oraz koncertów. Jest założycielem wytwórni muzycznej Pink Crow Records^[3], był także współwłaścicielem aktywnej w latach 90. wytwórni hip-hopowej B.E.A.T. Records^[4].

Hirek Wrona

Hirek Wrona (2012)
Imię i nazwisko	Hieronim Wrona
Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1960 Mielec
Zawód	dziennikarz, DJ, DVJ
Aktywność	od 1985
Powiązania	Pink Crow Records
Strona internetowa

Hieronim Wrona prezenter i dziennikarz radiowy

Życiorys

Syn Kamili z domu Ortyl. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 2 im. Tadeusza Kościuszki w Mielcu^[5]. W młodości uczył się gry na skrzypcach^[6]. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Mielcu. W 1979 zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia w Rzeszowie. Tam w 1980 był współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Po wprowadzeniu stanu wojennego dostał urlop dziekański celem odbycia zasadniczej służby wojskowej w JW 2046 w Krośnie. W 1983 podjął studia na Wydziale Prawa i Administracji UMCS w Lublinie, które ukończył w 1988^[7]. Będąc studentem, współpracował z lubelskim Akademickim Radiem Centrum (1984–1987), z rozgłośnią Polskiego Radia Lublin (1984–1985), a następnie z Programem III Polskiego Radia^[5].

Od 1 lipca 1985 z przerwami współpracował z Programem III Polskiego Radia (1985–1991 i 2003–2020). Był autorem i współpracownikiem takich audycji jak m.in. Radiomann, Radio Clash, Między dniem a snem, Muzyka z nowej płyty czy Czarny piątek, Soul – muzyka duszy, Polski Bit, Do Południa i Czarna noc w PR III Polskiego Radia^[8]. Z Trójki odszedł 17 maja 2020^[9][10].

Współpracował również z innymi stacjami radiowymi: RMF FM, Radiem Plus i Radiem Jazz. W latach 90. tworzył wspólnie ze studiem Nieustraszonych Łowców Dźwięków program Czarna godzina emitowany w 30 stacjach lokalnych na terenie Polski. W latach 1995–1996 był redaktorem naczelnym pierwszej radiowej sieci satelitarnej „Kosmos”.

W latach 1991–2006 współprowadził blok muzyczny w programie informacyjnym Teleexpress na TVP1^[11]. W 1999–2000 był redaktorem naczelnym magazynu „Empik TV” oraz współtwórcą witryny Empik.com. W latach 2002–2004 współtworzył i redagował serwis o muzyce klubowej WZone.pl, a ponadto stworzył i redagował serwis o muzyce klubowej MixMaster.pl.

W 1992 był współproducentem, reżyserem oraz współprowadzącym koncertu „Niech świat się do nich uśmiechnie”, który odbył się na Stadionie X-lecia w Warszawie. Jest pomysłodawcą koncertu Hip-hop Opole, którego był również scenarzystą i prowadzącym koncertów w latach 2001–2004. Był także scenarzystą i współproducentem koncertu jubileuszowego z okazji 30-lecia Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS) Trzymaj Pion na Rynku Głównym w Krakowie. W 2006 w Warszawie jako DJ supportował Depeche Mode^[12][13].

Jest rzecznikiem prasowym wielu festiwali i koncertów (m.in.: Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie, Jazz Jamboree, koncertu Jeana Michaela Jarre’a). W 2003 i 2004 zasiadał w komisji jurorskiej wyłaniającej uczestników krajowych eliminacji do Konkursu Piosenki Eurowizji. W 2005 został członkiem Amnesty International. W latach 2007–2009 był członkiem Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej, a w latach 2011–2017 zasiadał w Radzie Akademii Fonograficznej ZPAV w sekcji muzyki rozrywkowej^[14]. W latach 2003–2005 prowadził galę nagród muzycznych „Fryderyk”. Był jurorem programu Hit, Hit, Hurra (2016) na TVP1^[15].

W latach 2015–2018 był pierwszym oficjalnym DJ-em reprezentacji Polski. Od 2016 był wykładowcą przedmiotów związanych z dziennikarstwem muzycznym w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego^[16]. Od jesieni 2018 związany z redakcją sportową Polsatu, w której opowiada o muzyce w piłce nożnej.

Od 1988 jest żonaty z Elżbietą. Ma córkę Małgorzatę^[5].

Filmografia

• Kielce – Czyli Polski Bronx (1995, reżyseria: Bogna Świątkowska, Marek Lamprecht)^[a][17]
• Blokersi (2001, reżyseria: Sylwester Latkowski)^[18]
• Nakręceni, czyli szołbiznes po polsku (2003, reżyseria: Sylwester Latkowski)
• MC. Człowiek z winylu (2010, reżyseria: Bartosz Warwas)^[19]

Publikacje

• A. Cała, R. Miszczak, H. Wrona, Dusza, rytm, ciało. Leksykon muzyki r&b soul, Agencja Joytown 2008, ISBN 978-83-926931-0-9.
• B. Świątkowska, S. Pękala, H. Wrona, Rap, dance & techno, Atena, cop. 1997, ISBN 83-85414-93-2.

Nagrody

• Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za kampanię Bądź świadomy (2012)
• Nagroda Specjalna ZAiKS-u (2022)^[20]

Uwagi

1. Podany rok 1995 odnosi się do okresu produkcji filmu. Oficjalna premiera obrazu powstałego na rzecz Telewizji Polskiej nigdy się nie odbyła. Projekt został odrzucony ze względu na liczne wulgaryzmy. W 2011 roku produkcja po wcześniejszym dopracowaniu technicznym przez Marka Lamprechta została upubliczniona w Internecie. Odbyło się to jednak bez wiedzy jego autorów.