Historyczny Park Narodowy Kultury Chaco

Historyczny Park Narodowy kultury Chaco (ang. Chaco Culture National Historical Park) – obszar chroniony znajdujący się w amerykańskim stanie Nowy Meksyk.

Kultura Chaco^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ruiny w Historycznym Parku Narodowym Kultury Chaco
Państwo	Stany Zjednoczone
Stan	Nowy Meksyk
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	III
Numer ref.	353rev
Region[b]	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1987 na 11. sesji
Położenie na mapie Nowego Meksyku Kultura Chaco
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych Kultura Chaco
36°03′02,8″N 107°56′11,8″W
Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Prezydent Stanów Zjednoczonych Theodore Roosevelt utworzył 11 marca 1907 roku na obecnych terenach parku pomnik narodowy o nazwie Chaco Canyon National Monument. Wiele lat później, 19 grudnia 1980 roku powiększono powierzchnię terenów objętych ochroną i utworzono historyczny park narodowy pod obecną nazwą. Z kolei 8 grudnia 1987 roku wpisano go na listę światowego dziedzictwa UNESCO^[1].

Park zajmuje powierzchnię 137,49 km². Na jego terenie znajduje się największe skupisko starożytnych ruin w Stanach Zjednoczonych. Na obszarze parku istnieją ślady obecności człowieka sprzed 7 tysięcy lat. Indianie z plemiona Pueblo zamieszkiwali te regiony przez przeszło 2 tysiące lat. W okresie 850-1250 na obecnych terenach parku zlokalizowany był wielki ośrodek ceremonialny, handlowy i polityczny, po którym pozostały ruiny budowli o charakterze publicznym i ceremonialnym. Na terenie Kanionu Chaco zidentyfikowano 13 wiosek, zwanych Wielkimi Domami ponieważ składały się z wielu połączonych ze sobą pomieszczeń mieszkalnych i magazynowych oraz kolistych budowli o charakterze religijnym rozmieszczonych wokół centralnego placu^[2].

Na obszarze parku znajduje się około 4 tysiące stanowisk archeologicznych. Park odwiedzany jest przez około 60-70 tysięcy turystów rocznie.