Howerła Użhorod

Howerła Użhorod (ukr. Футбольний клуб «Говерла» Ужгород, Futbolnyj Kłub „Howerła” Użhorod) – ukraiński klub piłkarski z siedzibą w Użhorodzie. Założony w roku 1925 jako Ruś Użhorod.

Howerła Użhorod

ФК «Говерла» Ужгород

Pełna nazwa	Futbolowy Klub Howerła Użhorod
Przydomek	синьо-жовті (niebiesko-żółci)
Barwy
Data założenia	1925
Debiut w najwyższej lidze	2001
Data rozwiązania	2016
Liga	Premier-liha Puchar Ukrainy
Państwo	Ukraina
Adres	88000 Użhorod
Stadion	Stadion Awanhard
Właściciel	Nestor Szufrycz
Prezes	Iwan Szufrycz
Trener	Wjaczesław Hrozny
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Do lata 2016 występował w rozgrywkach ukraińskiej Premier-Lihi.

Historia

Chronologia nazw:

• 1925–1945: Ruś Użhorod (ukr. «Русь» Ужгород)
• 1946–1960: Spartak Użhorod (ukr. «Спартак» Ужгород)
• 1961–1970: Werchowyna Użhorod (ukr. «Верховина» Ужгород)
• 1971–1981: Howerła Użhorod (ukr. «Говерла» Ужгород)
• 1982–1997: OSK Zakarpattia Użhorod (ukr. ОСК «Закарпаття» Ужгород)
• 1997–7.11.1998: Werchowyna Użhorod (ukr. «Верховина» Ужгород)
• 7.11.1998–15.07.2011: Zakarpattia Użhorod (ukr. «Закарпаття» Ужгород)
• 15.07.2011–31.05.2012: Howerła-Zakarpattia Użhorod (ukr. «Говерла-Закарпаття» Ужгород)
• 01.06.2012–2016: Howerła Użhorod (ukr. «Говерла» Ужгород)

15 sierpnia 1925 w klubie „Gniazdo” w Użhorodzie patrioci miłośnicy sportu wybrało Komisję z trzech mężczyzn – Augustyna Ławryszyna, Serhija Jefremowa i Teodora Ortutaja, którzy ogłosili o założeniu nowego klubu sportowego Ruś Użhorod^[1] na bazie Węgierskiego Klubu Atletycznego, który istniał od 1906. Na zebraniu był wybrany Zarząd klubu, a kierownikiem sekcji piłki nożnej został Augustyn Ławryszyn. Kolory klubu wybrano zielone i czerwone. Na herbie klubu było oficjalne godło kraju: po lewej niebieskie i żółte paski, a po prawej czerwony niedźwiedź.

Po zakończeniu I wojny światowej Zakarpacie zostało przydzielone do Czechosłowacji i zgodnie z instrukcjami Związku Piłki Nożnej Czechosłowacji w 1920 roku zostały utworzone dwie żupy – „słowiańska” (drużyny piłkarskie narodowości czeskiej i słowackiej) oraz „zakarpacka” (Karpataijai Lobdoruho kerület) (węgierskie drużyny). Rozgrywki w każdej z zup odbywały się niezależnie.

Od 1929 uczestniczył w mistrzostwach Słowacji. W 1933 po raz pierwszy i jedyny raz w historii drużyny ze słowiańskiej i zakarpackiej żup walczyli o tytuł absolutnego mistrza Słowacji. O wszystkim zadecydował trzeci mecz (wynik pierwszych dwóch – 3:2 i 0:1), w którym Ruś Użhorod wygrał z lokalnym rywalem UMTE – 3:2.

W 1934 roku został reorganizowany system rozgrywek w całym kraju, połączone w jedyne mistrzostwa Czechosłowacji. Najlepsze kluby piłkarskie zostały podzielone na 5 dywizji: średnioczeska, prowincji czeskiej, morawsko-śląska, słowacko-podkarpacka oraz związku niemieckiego. Jak widać, system rozgrywek piłkarskich w Czechosłowacji prowadzony był z podziałem na narodowość. Dywizja słowacka została podzielona na dwie grupy – zachodnia (drużyny zachodniej i środkowej Słowacji) i Wschodniej (wschodnia Słowacja i Zakarpacie). Na podstawie dotychczasowych wyników sportowych do dywizji wschodniej słowacko-podkarpackiej zostały przydzielone dwa silniejsze słowiańskie kluby (Ruś Użhorod i ČsŠK Użhorod) i dwa węgierskie kluby, które zajęli dwa pierwsze miejsca w swoich mistrzostwach (MSE Mukaczewo i Beregszászi FTC). Później do nich dołączył i Ungvári AC^[2].

W 1936 klub po raz drugi zdobył mistrzostwo Słowacji. W sezonie 1936/1937 zadebiutował w piłkarskiej lidze Czechosłowacji, w której zajął przedostatnie 11. miejsce.

Po upadku Czechosłowacji w marcu 1939 roku Zakarpacie okazało się pod panowaniem Węgier. Najlepsze zakarpackie kluby (Ruś Użhorod, Ungvári AC, MSE Mukaczewo i Beregszászi FTC) w sezonie 1939/40 startowały w drugiej lidze (Nemzeti Bajnokság B, Felvidéki csoport). Jedynie Ruś Użhorod utrzymała się w II lidze, a reszta zespołów spadła do III ligi. W 1940 był 4, w 1941 – 9, w 1942 – 7, w 1943 – 7, w 1944 – 4, sezon 1944/45 został przerwany z powodu z powodu działań wojennych^[3].

Klub był wszelkimi sposobami uciskany przez władze węgierskie, ale nie przeszkodziło to być w grupie czołowej w drugiej lidze węgierskiej^[4]. Z przyjściem radzieckich wojsk w październiku 1944 klub przestał uczestniczyć w rozgrywkach piłkarskich.

Latem 1945 został organizowany turniej wśród najlepszych drużyn Zakarpacia aby wybrać reprezentację obwodu zakarpackiego (30 piłkarzy) na Spartakiadę Ukraińskiej SRR, która miała odbyć się od 23 sierpnia do 6 września 1945 w Kijowie. Awans do etapu finałowego zdobyły drużyny Ruś Użhorod, UMTE, Dynamo Mukaczewo i Werchowyna Berehowo. Czasu na wyłonienia mistrza Zakarpackiej Ukrainy brakowało i postanowiono zakończyć mistrzostwa po powrocie ze Spartakiady z Kijowa. Z piłkarzy tej czwórki powołano 2 reprezentacje, zwane Wschodnia-XI i Zachodnia-XI.

29 czerwca 1945 piłkarze Rusi Użhorod rozegrali swój ostatni mecz piłkarski, po czym klub został rozwiązany.

Właśnie piłkarze Rusi Użhorod stali się w styczniu 1946 roku^[5] zalążkiem nowo utworzonego klubu Spartak Użhorod, który chwalebnie prezentował radzieckie Zakarpacie na terytorium Ukraińskiej SRR. W pierwszym sezonie 1946 Spartak zdobył mistrzostwo Ukraińskiej SRR. W 1950 i 1953 zespół powtórzył ten sukces. W 1951 roku klub debiutował w rozrywkach Klasie B Mistrzostw ZSRR, ale zajął 9.miejsce i w barażach przegrał i pożegnał się z rozgrywkami profesjonalnymi. Od 1954 klub ponownie występował w Klasie B. W 1961 roku zmienił nazwę na Werchowyna Użhorod. Po reorganizacji systemu lig ZSRR w 1971 roku zmienił swoją nazwę i zespół zakarpacki. Teraz został nazwany Howerla Użhorod i zaczął występować w ukraińskiej grupie drugiej ligi. W 1982 zespół został przemianowany ponownie, tym razem na Zakarpattia Użhorod, ale jakość gry od tego nie uległa poprawie.

Od początku rozrywek w niezależnej Ukrainie klub występował w Pierwszej Liże. W 1996 ponownie przyjął nazwę Werchowyna Użhorod, ale w 1998 przywrócił poprzednią nazwę Zakarpattia Użhorod. Dopiero w sezonie 2001/02 klub debiutował w Wyższej Lidze, ale nie potrafił utrzymać się w niej i spadł z powrotem do Pierwszej Lihi. Przy kolejnej próbie klub zatrzymał się w Wyższej Lidze na dwa sezony (2004/05-2005/06). Potem klub co sezon zmieniał ligi (grał w Premier-lidze w sezonach 2007/08, 2009/10, 2012/13)

15 lipca 2011 zmienił nazwę na Howerła-Zakarpattia Użhorod. Przed rozpoczęciem sezonu 2012/13 klub przywrócił historyczną nazwę Howerla Użhorod^[6].

Po zakończeniu sezonu 2015/16 przez stan finansowy nie otrzymał licencji na grę w Premier-lidze i 12 lipca 2016 klub ogłosił o rezygnacji występów na poziomie zawodowym^[7], po czym został rozwiązany.

Sukcesy

Trofea krajowe

Ukraina

Zdobyte trofea w rozgrywkach Ukrainy (stan na: 31-05-2012)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Mistrzostwo	I miejsce	0
	II miejsce	0
	III miejsce	0
	12 miejsce	1	2005
Puchar	zdobywca	0
	finalista	0
	1/4 finału	1	2002
II liga	I miejsce	3	2004, 2009, 2012
	II miejsce	2	2001, 2007
	III miejsce	0

ZSRR

Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 1-01-1992)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Mistrzostwo	I miejsce	0
	II miejsce	0
	III miejsce	0
Puchar	zdobywca	0
	finalista	0
	1/4 finału	1	1946
II liga	I miejsce	0
	II miejsce	0
	III miejsce	0
	4 miejsce	3	1948 (podgrupa B), 1949 (grupa ukraińska), 1958 (3 grupa)

Inne trofea

• Mistrzostwo Słowacji:
  • mistrz (2x): 1933, 1936

• Mistrzostwo Ukraińskiej SRR:
  • mistrz (3x): 1946, 1950, 1953

• Puchar Ukraińskiej SRR:
  • zdobywca (1x): 1950

Stadion

Od 1952 roku klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Awanhard, który może pomieścić 12 000 widzów i ma wymiary 104 × 68 metrów.

Piłkarze

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Howerły Użhorod.

Obecny skład

Stan na 2.09.2015^[8]

Nr	Poz.	Piłkarz
2	3 pomocnikPO	Wiktor Hej
3	2 obrońcaOB	Wiaczesław Łuchtanow (wypożyczony z Dynama Kijów)
5	2 obrońcaOB	Mychajło Riaszko
6	3 pomocnikPO	Dmytro Jeremenko
8	3 pomocnikPO	Ołeksij Sawczenko (wypożyczony z Dynama Kijów)
10	4 napastnikNA	Ihor Chudobiak
11	3 pomocnikPO	Witalij Hemeha (wypożyczony z Dynama Kijów)
20	2 obrońcaOB	Vitālijs Jagodinskis (wypożyczony z Dynama Kijów)
21	2 obrońcaOB	Ihor Honczar (wypożyczony z Szachtara Donieck)
22	3 pomocnikPO	Jurij Toma

Nr	Poz.	Piłkarz
23	2 obrońcaOB	Serhij Lulka (wypożyczony z Dynama Kijów)
24	3 pomocnikPO	Witalij Kawerin (wypożyczony z Dynama Kijów)
28	3 pomocnikPO	Jewhen Czumak (wypożyczony z Dynama Kijów)
29	4 napastnikNA	Mychajło Serhijczuk (wypożyczony z Karpat Lwów)
30	2 obrońcaOB	Pawło Iwanow
33	1 bramkarzBR	Dmytro Babenko
77	2 obrońcaOB	Pawło Kutas
	2 obrońcaOB	Dmytro Nazarenko
	2 obrońcaOB	Ołeksij Zozula
	3 pomocnikPO	Dmytro Osadczy

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr	Poz.	Piłkarz
	2 obrońcaOB	Mykoła Weczurko (wypożyczony do Hirnyk-Sport Komsomolsk)

Trenerzy

Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Howerły Użhorod.

• 1946–1947: Bertałon Wejh
• 1948–1949: Fedir Kuruc
• 1950–1952: Wasyl Radyk
• 1953: Bertałon Wejh
• 1954–1955: Karło Sabo i Fedir Kuruc
• 1956–1959: Mychajło Mychałyna
• 1960–1961: Mychajło Mychałyna i Ernest Just

...

• 1963–1968: Mychajło Mychałyna
• 1969–1970: Wasyl Rewaczko i Zołtan Djerfi
• 1971–0?.1971: Wasyl Turianczyk
• 0?.1971–10.1974: Dezyderij Towt
• 10.1974–1975: Mychajło Mychałyna

...

• 1977–1978: Isztwan Szandor
• 1979–1980: Ernest Kesłer
• 1981–1982: Fedir Wanzeł
• 1982: Tomasz Pfajfer
• 1983–06.1987: Isztwan Szandor
• 06.1987–09.1988: Iwan Pażo
• 09.1988–07.1990: Iwan Krasnecki
• 07.1990–07.1992: / Stepan Wojtko
• 08.1992–07.1993: Jurij Czyrkow
• 08.1993–07.1994: Iwan Szanhin
• 08.1994–09.1994: Ernest Kesłer
• 10.1994–11.1994: Iwan Łednej
• 03.1995–07.1995: Jurij Czyrkow
• 08.1995–11.1996: Matwij Bobal
• 03.1997–07.1997: Ołeksandr Hołokołosow
• 08.1997–08.1997: Stepan Wojtko
• 09.1997–05.1998: Iwan Szanhin
• 05.1998–07.1998: Wałentyn Chodukin
• 08.1998–11.2000: Wiktor Riaszko
• 03.2001–06.2002: Jurij Kalitwincew
• 07.2002–08.2005: Wiktor Riaszko
• 08.2005: Wołodymyr Wasiutyk
• 09.2005–09.2007: Petro Kuszłyk
• 09.2007–04.2008: Wołodymyr Szaran
• 04.2008–10.2008: Wołodymyr Wasiutyk
• 10.2008–06.2009: Mychajło Iwanycia
• 06.2009–04.2011: Ihor Hamuła
• 04.2011–26.05.2013: Ołeksandr Sewidow
• 18.06.2013–...: Wjaczesław Hrozny