Hugo de Vermandois

Hugo de Vermandois zwany Le Maisné (Młodszy) (ur. 1057^[1], zm. 18 października 1101^[2] w Tarsie) – hrabia Vermandois i Valois, syn króla Francji, Henryka I i Anny Kijowskiej.

Hugo de Vermandois

hrabia Vermandois iure uxoris
Okres	od 1085 do 18 października 1101
Iure uxoris	Adelajdy
Dane biograficzne
Dynastia	Kapetyngowie
Data urodzenia	1057
Data śmierci	18 października 1101
Ojciec	Henryk I
Matka	Anna Jarosławówna
Żona	Adelajda
Dzieci	Raoul I, Henryk, Szymon, Wilhelm, Matylda, Beata, Elżbieta, Konstancja, Agnieszka

Na początku 1096 Hugo i jego brat Filip I zaczęli rozważać udział w krucjacie po tym, jak do Paryża dotarły wieści z synodu w Clermont. Filip sam nie mógł uczestniczyć w krucjacie, ponieważ został ekskomunikowany, Hugo natomiast postanowił wziąć w niej udział. W lecie 1096 opuścił Francję i udał się do Włoch, skąd statkiem dostał się do Bizancjum (większość innych armii krzyżowców podróżowało lądem). Podczas drogi wielu rycerzy z armii dowodzonej przez hrabiego Emicho i pokonanej przez Węgrów przyłączyło się do Hugona. Hugo wypłynął z Bari, przed portem bizantyjskim w Dyrrachium sztorm zniszczył wiele z jego statków.

Hugo i większość jego rycerzy została uratowana i wysłana pod eskortą do Konstantynopola, gdzie przybyli w listopadzie 1096. Przed przybyciem Hugo wysłał arogancki list do cesarza Aleksego I Komnena, domagając się aby cesarz przyjął go z honorami godnymi księcia^[3] oraz uznał się za jego wasala^{[potrzebny przypis]}.

W 1098 po sukcesie krzyżowców pod Antiochią, Hugona wysłano z powrotem do Konstantynopola, aby przyprowadził posiłki od cesarza. Aleksy nie był zainteresowany wspieraniem krzyżowców, a Hugo zamiast wrócić do Antiochii i pomóc w oblężeniu Jerozolimy, wrócił do Francji. W domu potępiono go za to, że nie dotrzymał przysięgi krzyżowca i nie zakończył swojej „pielgrzymki” w Jerozolimie. Papież Paschalis II chciał go nawet ekskomunikować. W 1101 Hugo dołączył do drugiej fali krzyżowców, we wrześniu w bitwie z Turkami został ranny i w następnym miesiącu zmarł z powodu ran.

Potomstwo

Ożenił się z Adelajdą (ur. ok. 1062, zm. 1124), córką Herberta IV, hrabiego de Vermandois. Miał 9 dzieci:

• Raoul I de Vermandois (ur. 1085, zm. 1152) – hrabia de Vermandois i de Valois
• Henryk (zm. po 1130), pan de Chaumont-en-Vexin
• Szymon de Vermandois (zm. 1148), biskup Noyon
• Wilhelm de Vermandois (zm. po 1096)
• Matylda de Vermandois (ur. 1080–1131), żona Raoula I, pana de Beaugency
• Beata de Vermandois (zm. po 1144), żona Hugona III, pana de Gournay-en-Bray
• Elżbieta de Vermandois, (ur. 1085, zm. 1131), żona (1) Roberta de Beaumont, pana de Beaumont, hrabiego de Meulan, earla Leicesteru, (2) Wilhelma II de Warenne, earla Surrey
• Konstancja de Vermandois, żona Godfryda de la Ferte-Gaucher
• Agnieszka de Vermandois (zm. po 1125), żona Bonifacego, markiza del Vasto.

Hugo w literaturze

Pojawia się w powieści Zofii Kossak pt. Krzyżowcy.