Tramwaj wodny w Szczecinie

Tramwaj wodny w Szczecinie – sezonowy system system transportu wodnego działający w Szczecinie od 28 czerwca 2025 r.^[1] Tramwaj kursuje w okresie wakacji letnich w każdą sobotę i niedzielę^[2].

Tramwaj wodny w Szczecinie

tramwaj wodny
Statek wycieczkowy „Rusałka” – dawna szczecińska „Margitka”
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Lokalizacja	Szczecin, Nowe Warpno, Świnoujście
Organizator	powiat policki, Szczecin, Nowe Warpno, Świnoujście i województwo zachodniopomorskie
Operator	Secco Janusz Just
Liczba linii	1
Lata funkcjonowania	od 2025
Roczna liczba pasażerów	251 200 (1962)
Infrastruktura
Liczba przystanków	3
Tabor
Liczba pojazdów	1
Strona internetowa

W przeszłości szczeciński tramwaj wodny kursował w latach 1960–1963 (pod nazwą hydrobus) i 2017–2021.

Historia

1960–1963

Zdjęcie „Margitki” z 1960 roku

Początki historii tramwaju wodnego w Szczecinie sięgają zimy 1958 r., kiedy z inicjatywy ówczesnego dyrektora MZK Szczecin Zygmunta Klonka polska delegacja udała się do Węgierskiej Republiki Ludowej w celu zapoznania się z ofertą sprzedaży dwóch statków^[3]. Ostatecznie z uwagi na specyfikę polskich warunków eksploatacji podjęto decyzję o zamówieniu dwóch fabrycznie nowych statków. Ich dostawa miała miejsce w maju 1960 r. drogą lądową do Gliwic, a następnie Odrą do Szczecina^[4]. Z powodu braku zgody Żeglugi Szczecińskiej na wykorzystanie dworca morskiego, przystań zlokalizowano na nabrzeżu w sąsiedztwie mostu Długiego. Infrastrukturę przystani stanowiły trzy stare wagony tramwajowe, które przebudowano odpowiednio na kasę biletową, poczekalnię i bar^[5]. Tramwaj wodny cieszył się w Szczecinie dużym zainteresowaniem. 18 lipca 1963 r. Miejska Rada Narodowa podjęła jednak decyzję o likwidacji systemu i przekazaniu statków Żegludze Szczecińskiej^[6]. Powodem miała być chęć likwidacji konkurencji między MZK a przedsiębiorstwami zajmującymi się żeglugą na Odrze^[3].

2017–2021

15 lipca 2017 r. reaktywowano tramwaj wodny w Szczecinie z wykorzystaniem zbudowanego w szczecińskiej stoczni jachtowej katamaranu „Enterprise”, na sezonowej trasie okrężnej z przystani przy Bulwarze Piastowskim wokół Wyspy Grodzkiej^[7][8][9]. Po raz ostatni rejsy odbyły się w 2021 r.^[9]

Od 2025

W marcu 2025 z inicjatywy starosty polickiego Shivana Fate podjęto prace zmierzające do wznowienia kursowania tramwaju wodnego na nowej trasie ze Szczecina przez Nowe Warpno do Świnoujścia^[10][11]. 13 maja 2025 r. ogłoszono przetarg na obsługę linii^[12]. Przetarg wygrała firma Secco Janusz Just^[2]. Podpisanie umowy między przedstawicielami zwycięzcy przetargu a samorządami nastąpiło 17 czerwca 2025 r., a uruchomienie tramwaju wodnego 28 czerwca tego samego roku^[13]. Sezonową linię obsługuje statek Queen of Szczecin (dawniej Peene Queen)^[14][1][15].

Linie

Pierwszy system obejmował dwie linie zwykłe (Most Długi – Stocznia Parnica/Centrala CPN oraz Most Długi – Elewator Ewa) a także sezonowe linie turystyczne: do brzegów Regalicy na wysokości Jeziora Szmaragdowego, Dąbia, Lubczyny, na Wielką Kępę (do Plaży Mieleńskiej) i Inoujścia oraz linię kursującą po szczecińskim porcie^[3]. Od 28 czerwca 2025 r. rejsy są prowadzone na trasie Szczecin – Nowe Warpno – Świnoujście^[16].

Flota

Flotę w latach 1960–1963 stanowiły dwa statki o nazwach „Juliszka” i „Margitka”.

Nazwa	Opis	Zdjęcie
„Margitka”	Pierwszy z zakupionych statków. Na początku 1963 r. pierwotne białe malowanie zmieniono na biało-niebiesko-pomarańczowe. Zmieniono je z powrotem na białe w kwietniu 1963 r. Na początku lat 70. XX wieku wycofany z eksploatacji. W 1971 r. wymagający remontu statek odkupiło od Żeglugi Szczecińskiej miasto Kruszwica wraz z lokalnym oddziałem PTTK[17]. Po przeprowadzeniu napraw statek przemianowano na „Rusałka” i wykorzystywano do przewożenia turystów po jeziorze Gopło. Pozostawał w eksploatacji jeszcze w 2021 r.[18]
„Juliszka”	Drugi z zakupionych statków. Na początku lat 70. XX wieku wycofany z ruchu[18], dalsze losy nie są znane.