Identyfikator (programowanie)

Identyfikator – podstawowa jednostka leksykalna określonego języka programowania, tworzona przez programistę zgodnie ze składnią danego języka programowania, służąca identyfikacji i odwoływaniu się do określonego elementu kodu źródłowego. Tak rozumiane pojęcie identyfikatora można przez analogię porównać do pojęcia nazwy własnej^[1] lub symbolu^[2][3], ale stosowanej w programowaniu, odnoszącej się do konkretnego, odrębnego obiektu programu. Słowo identyfikator wywodzi się od słowa identyfikować i do języka polskiego zapożyczone zostało z języków obcych^[3].

Zastosowanie identyfikatorów

Identyfikatory stosuje się do nazwania i identyfikacji takich elementów programu jak:

• stałe
• zmienne
• typy
• etykiety
• pola struktur i klas
• parametry
• podprogramy (procedury, funkcje, metody, makra)
• klasy
• moduły, pakiety, biblioteki itp.
• programy
• i innych dostępnych w danym języku lub systemie programowania.

Tworzenie identyfikatorów

Tworzenie identyfikatorów w określonym języku programowania odbywa się w oparciu o reguły określone w składni danego języka programowania. Powiązanie identyfikatora z określonym elementem następuje w deklaracji. W poszczególnych językach zasady są różne, przy czym różnice te dotyczą:

• dopuszczalnych znaków, z których można tworzyć identyfikator,
• dopuszczalnej długości identyfikatora,
• liczby znaków znaczących (branych pod uwagę przez translator) w identyfikatorze,
• dopuszczalnych znaków, od których może rozpoczynać się identyfikator,
• rozróżniania wielkich i małych liter.

Najczęściej spotykane przypadki to:

• identyfikatory mogą składać się z: liter, znaku podkreślenia ("_") i cyfr, przy czym pierwszy znak identyfikatora nie może być cyfrą,

  Poprawne identyfikatory: _A, identyfikator, zz12, a1b2_c3, ala_ma_kota.

  Niepoprawne ciągi: 12w, as y, 12_AS.

  Przykładowe języki programowania: C^[4][5][6][7], C++^[8][7], Pascal^[9][10], PL/1^[11][12], PL/M^[13][14], Modula-2^[15] i wiele innych.

• identyfikator może składać się z dowolnych znaków,

  Przykładowe języki programowania: Forth^[16][17]

• identyfikator może być jednym z określonych w składni słowem (ciągiem znaków), dotyczy to nielicznych, historycznych lub specjalizowanych języków.

Przykładowe języki programowania: asembler MOTIS^[18] dla Mera 300.

Poprawne identyfikatory (MOTIS): Q1, Q2 ... Q77.

W większości języków programowania składnia określa listę słów kluczowych. Słowa te, mimo że najczęściej spełniają kryteria wynikające z zasad tworzenia identyfikatorów w danym języku programowania, są w większości przypadków, słowami zastrzeżonymi służącymi identyfikacji instrukcji i nie mogą być stosowane jako identyfikatory, np. C^[4][5][6][7], C++^[8][7], Pascal^[9][10].

• Przykłady w języku Pascal^[9][10]: while, if, then i inne
• Przykłady w języku C^{[4][5][6][7][8]}: while, if, switch, break i inne

Istnieją jednak języki programowania o tak skonstruowanej składni, że słowa kluczowe nie są zastrzeżone i mogą być stosowane jako identyfikatory, choć nie jest to zalecane ze względu na złą czytelność kodu źródłowego. Tak jest np. w języku PL/1^[11][12]:

/* przykład w PL/1 */
DECLARE WHILE DECIMAL FLOAT (8);
…
DO WHILE (WHILE<0);
   …
END;

Podobnie jest w języku C#, w którym prefix @ pozwala na identyfikatory będące słowami kluczowymi, co pozwala na wykorzystywanie kodu napisanego w innych językach^[19]:

/* przykład w C# */
int @while = 8;
while (@while-- > 0)
{
   …
}

Etykiety

W wielu językach tworzenie etykiet różni się od zasad tworzenia identyfikatorów dla innych elementów programu. W tym zakresie mogą występować następujące przypadki:

• etykietę tworzy się tak jak identyfikator
• etykieta może być:
  • identyfikatorem
  • innym określonym ciągiem znaków
• zasady tworzenia identyfikatorów są całkowicie odmienne od zasad tworzenia identyfikatorów (np. Basic^[20][21], w którym etykietami są numery wierszy).

Na przykład w języku Pascal^[9][10] etykietą może być identyfikator lub ciąg znaków składający się z cyfr, przy czym zera znaczące nie mają wpływu na wartość etykiety („0011” jest tą samą etykietą co „11”).

Zobacz też

• etykieta
• deklaracja
• atrybut