Ignacy Badeni

Ignacy Badeni (ur. w 1786; zm. 3 stycznia 1859 w Warszawie) – członek Rady Stanu Królestwa Kongresowego w 1830^[1], dyrektor Wydziału Wyznań i Oświecenia Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego Królestwa Polskiego w 1834 roku^[2], radca stanu, dyrektor generalny Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku^[3], członek Komisji Emerytalnej przy Radzie Stanu w 1829 roku^[4], prezes Komisji Wojewódzkiej Województwa Sandomierskiego w latach 1817–1821^[5][6], radca tajny rządu, właściciel ziemski, pisarz i tłumacz (z języka francuskiego i łaciny).

Ignacy Badeni

Data urodzenia	1786
Data i miejsce śmierci	3 stycznia 1859 Warszawa
Zawód, zajęcie	urzędnik, tłumacz i literat
Odznaczenia

Nagrobek Ignacego Badeni na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Zarys biograficzny

Urodził się w 1786 w rodzinie arystokratycznej pieczętującej się herbem Bończa, jego rodzicami byli rejent koronny Stanisław Adam Badeni i Katarzyna z hr. Stadnickich^[7] .

1 sierpnia 1812 wziął w krakowskim Kościele Mariackim ślub z Julią Agnieszką Colonna-Walewską, para doczekała się dwóch synów (Atanazy i Seweryn) i dwóch córek (Celina i Rozalia)^[8] .

Jako radca prefektury departamentu krakowskiego przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego w 1812 roku^[9].

W latach 1826–1835 (z przerwą po powstaniu listopadowym) pełnił funkcję dyrektora finansowego (dyrektora funduszów duchownych i edukacyjnych) Komisji Rządowej Wyznań i Oświecenia Publicznego^[10][11] . Następnie służył jako dyrektor wydziału administracji ogólnej w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych^[11] [12]. W latach 1837–1838 wystawił przy Placu Krasińskich w Warszawie okazały pałac dla swojej rodziny^[13].

Odznaczony Orderem św. Stanisława I klasy oraz Orderem św. Włodzimierza III klasy^[11] . Był członkiem honorowym Towarzystwa Naukowego Krakowskiego^[11] [14].

Zmarł 3 listopada 1859 w Warszawie, jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera pod katakumbami, rząd 1, miejsce 41)^[11] .

Grób Ignacego Badeniego na Starych Powązkach

Ważniejsze prace literackie[15]

Prace własne

• Nekrolog dla Hugona Kołłątaia czytany na posiedzeniu publicznem Tow: Nauk: Krak: w dniu 15 lipca 1817. roku iako dniu, obchodzoney Rocznicy założenia Akademii Krakowskiey (wyd. 1818)
• Dumania nad prawdą o duszy i Bogu (rozmyślania religijne, wyd. 1858)

Przekłady

• Jean-Jacques-Auguste Nicolas – Badania filozoficzne o chrystyanizmie (fr. Études philosophiques sur le christianisme, wyd. org. 1842-45, wyd. tł. 1851)
• Pierre-Ulric Dubuisson – Nadyr czyli Thamas Kouli Kan : tragedya w 5 aktach (fr. Nadir, ou Thamas-Kouli-Kan, tragédie en 5 actes et en vers, wyd. org. 1780, wyd. tł. 1851)
• Autor nieznany (wiersz przypisywany Mikołajowi Kopernikowi) – Siedem gwiazd (łac. Septem sidera, wyd. tł. 1854)
• Armand de Pontmartin – On perły szuka : powieść (wyd. tł. 1856)