Ignacy Tyzenhauz

Ignacy Tyzenhauz herbu Bawół^[1] (ur. w 1760, zm. w 1822 roku) – generał major Armii Wielkiego Księstwa Litewskiego, szef Regiment Gwardii Pieszej Wielkiego Księstwa Litewskiego od 1793 roku, konsyliarz powiatu lidzkiego konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w konfederacji targowickiej w 1792 roku^[2], członek Komisji Rządu Tymczasowego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1812 roku, starosta posolski. W 1801 roku wybudował pałac w Rakiszkach na Litwie.

Ignacy Tyzenhauz

Bawół I
Rodzina	Tyzenhauzowie
Data urodzenia	1760
Data śmierci	1822
Ojciec	Michał Ludwik Tyzenhauz
Matka	Barbara Zyberk
Żona	Marianna Przezdziecka, Anna Biegańska
Dzieci	Konstanty, Adolf Rudolf, Aleksandra, Zofia
Odznaczenia

Był działaczem litewskiego sprzysiężenia przedinsurekcyjnego, zdekonspirowany w 1793 roku. Aresztowany przez Rosjan i więziony do 1795 roku.

W 1792 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1782 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.

Był ojcem Konstantego Tyzenhauza.