Inline (programowanie)

Inline (w programowaniu) – słowo identyfikujące deklarację tak zwanej funkcji otwartej^[1], podprogramu wewnętrznego^[2] lub podprogramu^[3][4]. Autorzy języków programowania stosują tę konstrukcję w dwojakim znaczeniu:

1. modyfikatora w deklaracji funkcji lub metody (np. w C++, Object Pascal),
2. dyrektywy języka (np. Turbo Pascal).

Modyfikator deklaracji

Określa, iż właśnie definiowana funkcja jest funkcją otwartą^[1] (tzw. funkcją inline); zostanie ona skompilowana tak jak każda inna funkcja i będzie przechowywana w pamięci (można do niej odwoływać się za pomocą wskaźników), ale jeżeli nastąpi jej wywołanie, to kompilator, zamiast wygenerować w tym miejscu przeniesienie sterowania (skok) do tej funkcji, bezpośrednio wstawi wygenerowany kod tej funkcji, np. C99, C++^[1], Object Pascal^[3][4], makroasemblery.

Zobacz publikację C++/Funkcje inline w Wikibooks

Przykład w języku C++^[1]:

inline long isqr(int a, int b)
{
  return a * b;
}

inline double Maxd(double a, b)
{
  return a > b ? a : b;
}

Przykład w języku Object Pascal^[3][4]:

procedure MyProc(X: Integer); inline;
begin
  // …
end;

function MyFunc(Y: Char): String; inline;
begin
  // …
end;

Dyrektywa języka

Umożliwia programowanie hybrydowe – język programowania wysokiego poziomu z osadzonym językiem maszynowym. W dyrektywie takiej umieszcza się kod maszynowy, sama może występować jako instrukcja w ciągu innych instrukcji (instrukcja kodu maszynowego) bądź jako ciało podprogramu (tzw. podprogram wewnętrzny^[2]) w jego definicji, jeżeli cały podprogram definiowany jest w kodzie źródłowym wyłącznie za pomocą języka maszynowego. Ma to miejsce np. w starszych kompilatorach z serii Turbo firmy Borland, w tym między innymi Turbo/Borland Pascal^[2].

Przykład w Turbo Pascalu^[2]:

function size_m: integer;
  inline($CD/$12/$89/$46/$04);
  
procedure idf(parametry);
begin
  ...
  inline(kod_maszynowy);
  ...
end;