Instytut Tworzyw Sztucznych

Instytut Tworzyw Sztucznych – jednostka organizacyjna Ministerstwa Przemysłu Chemicznego, istniejąca w latach 1952–1971, powołana z zadaniem prowadzenia prac naukowo-badawczych w dziedzinie żywic i tworzyw sztucznych w celu zapewnienia rozwoju produkcji przemysłowej.

Instytut Tworzyw Sztucznych

Państwo	Polska
Siedziba	Warszawa
Data założenia	1 stycznia 1952[1]
Data likwidacji	1 lutego 1971[2]
Forma prawna	instytut badawczy
brak współrzędnych

Powołanie Instytutu

Na podstawie zarządzenie Ministra Przemysłu Chemicznego z 1951 r. w sprawie utworzenia Instytutu Tworzyw Sztucznych ustanowiono Instytut z dniem 1 stycznia 1952 r.^[1]. Powołanie Instytutu pozostało w związku ustawą z 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej^[3].

Zwierzchni nadzór nad instytutem sprawował Minister Przemysłu Chemicznego.

Na podstawie zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z 1961 r. w sprawie ustalenia wykazu instytutów naukowo-badawczych uważanych za instytuty techniczne Instytut uzyskał status instytutu technicznego^[4].

Zadania Instytutu

Zadaniem instytutu było prowadzenie prac naukowo-badawczych w dziedzinie żywic i tworzyw sztucznych, a w szczególności^[5]:

• organizowanie i prowadzenie prac naukowo-badawczych dla stworzenia podstaw zarówno teoretycznych, jak i praktycznych dla nowych działów produkcji lub nowych metod wytwarzania, organizacji pracy oraz podnoszenia jakości produkcji,
• śledzenie postępu technicznego i naukowego oraz udzielanie opinii w sprawach związanych z postępem wiedzy i techniki,
• udoskonalania i usprawniania metod już stosowanych w przemyśle,
• inicjowanie nowych działów produkcji i współpracy przy ich organizowaniu,
• przeprowadzanie ekspertyz, zleconych prac technicznych i naukowo-badawczych,
• kształcenie przyszłych naukowców dla potrzeb własnych i innych instytutów naukowych oraz kształcenie personelu przemysłu w zakresie nowych gałęzi przemysłu, nie uwzględnionych w programach szkolnictwa,
• współdziałanie w pracach zbiorowych, organizowanych przez inne instytuty i pracownie szkół wyższych i innych ośrodków badawczych w celu rozwiązania bardziej złożonych zagadnień,
• nawiązywanie i utrzymywanie łączności z odpowiednimi instytucjami i organizacjami za granica,
• prowadzenie dokumentacji i informacji naukowej i naukowo-technicznej.

Kierowanie instytutem

Na czele Instytutu stał dyrektor, który kierował samodzielnie działalnością Instytutu i był za nią odpowiedzialny. Dyrektor zarządzał instytutem przy pomocy jednego zastępcy. Zastępca miał przydzielony zakres prac, za który odpowiadał przed dyrektorem.

Rada Naukowa

Przy Instytucie działała Rada Naukowa. Rada Naukowa składała się z przewodniczącego, jego zastępcy i 12 członków, powoływanych przez ministra na okres 3 lat, spośród przedstawicieli nauki i znawców zagadnień wchodzących w zakres działania instytutu.

Do zadań Rady Naukowej należało:

• inicjowanie prac naukowo-badawczych,
• opiniowanie planów naukowo-badawczych i preliminarzy budżetowych Instytutu,
• wypowiadania się w sprawie organizacji Instytutu,
• rozpatrywanie innych spraw na zlecenie ministra lub na wniosek przewodniczącego Rady.

Zniesienie Instytutu

1 lutego 1971 r. Instytut został połączony z Instytutem Chemii Ogólnej, zaś prawa, zobowiązania, majątek i pracowników obu instytutów przejął powstały w wyniku ich połączenia Instytut Chemii Przemysłowej^[2].