Intensywna terapia

Intensywna terapia – dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką i leczeniem osób znajdujących się w stanie zagrożenia życia z powodu potencjalnie odwracalnej niewydolności jednego lub wielu narządów albo układów^[1].

Zobacz hasło intensywna terapia w Wikisłowniku

Za stan zagrożenia życia uznaje się sytuację, gdy z powodu choroby lub innej przyczyny dochodzi do ustania lub zagrożenia podstawowych czynności życiowych, takich jak oddychanie, krążenie, czynności OUN.^{[potrzebny przypis]} Intensywna terapia polega na zastąpieniu zagrożonych czynności organizmu metodami leczniczymi, stosowanymi przede wszystkim na oddziale intensywnej terapii. Polega również na diagnozowaniu przyczyn powodujących chorobę wymagającą leczenia na oddziale intensywnej terapii. W Polsce i większości krajów europejskich intensywną terapią zajmują się lekarze anestezjolodzy. W USA na ogół Oddziały Intensywnej Opieki Medycznej (Intensive Care Units) prowadzone są przez lekarzy pulmonologów^{[wymaga weryfikacji?]}, niekiedy zamiennie nazywanymi "intensywistami" ("intensivist").

W Polsce intensywna terapia wchodzi w zakres specjalizacji lekarskiej anestezjologii i intensywnej terapii, która jest specjalizacją priorytetową^[2] trwającą 6 lat^[3] i wzajemnie uznawaną w krajach Unii Europejskiej^[4]. Jest to również odrębna specjalizacja (intensywna terapia) trwająca 2 lata, w której mogą kształcić się lekarze, którzy posiadają specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w co najmniej jednej z niektórych innych dziedzin medycyny^[a][1]. Konsultantem krajowym intensywnej terapii od 23 stycznia 2022 roku jest dr hab. n. med. Tomasz Marek Mroczek, a anestezjologii i intensywnej terapii od czerwca 2024 roku prof. dr hab. Katarzyna Kotfis^[5].

Uwagi

1. Tymi dziedzinami są: choroby wewnętrzne, choroby zakaźne, choroby płuc, kardiologia, nefrologia, neurologia, toksykologia kliniczna, chirurgia ogólna, chirurgia onkologiczna, chirurgia klatki piersiowej, chirurgia naczyniowa, kardiochirurgia, neurochirurgia, pediatria, neonatologia, choroby płuc dzieci, kardiologia dziecięca, nefrologia dziecięca, neurologia dziecięca, chirurgia dziecięca. Trwają one 5–6 lat, w związku z czym całościowy czas uzyskania specjalizacji z intensywnej terapii trwa 7–8 lat.