Interkosmos 22

Interkosmos 22 (buł. Интеркосмос 22-България 1300) – bułgarsko-radziecki satelita naukowy; pierwszy bułgarski sztuczny satelita. Satelita nadal^[a] pracuje i przesyła dane naukowe, głównie o parametrach przestrzeni kosmicznej nad biegunami Ziemi.

Interkosmos 22

Inne nazwy	IK Bulgaria 1300, ICB1300, S12645
Indeks COSPAR	1981-075A
Państwo	ZSRR  Bułgaria
Zaangażowani	VNIIEM Bułgarska Akademia Nauk
Rakieta nośna	Wostok 8A92M
Miejsce startu	kosmodrom Plesieck
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	825 km
Apogeum	906 km
Okres obiegu	101,9 min
Nachylenie	81,2°
Mimośród	0,00559
Czas trwania
Początek misji	7 sierpnia 1981 13:35 UTC
Wymiary
Kształt	cylindryczny
Masa całkowita	1500 kg

Statek zbudowany Bułgarską Akademię Nauk z wykorzystaniem platformy Meteor (11F65), dostarczonej przez Związek Radziecki. Zawierał szereg eksperymentów fizycznych (badania plazmy, cząstek energetycznych i in.) zaprojektowanych i zbudowanych w Bułgarii.

Statek pozostaje na orbicie okołoziemskiej.

Nazwa Bułgaria 1300 pochodzi od 1300. rocznicy bułgarskiej państwowości obchodzonej w 1981 w Bułgarskiej Republice Ludowej.

Budowa i działanie

Statek był stabilizowany trójosiowo, z osią -Z skierowaną w kierunku środka Ziemi, a osią X zgodną z wektorem prędkości. Poszycie statku, w tym paneli ogniw słonecznych, było pokryte materiałem przewodzącym, aby poprawnie wykonywać pomiary pól elektrycznych i badać plazmę z cząstek o małych energiach. Statek posiadł aktywne i pasywne środki utrzymania temperatury. Ogniwa słoneczne statku dostarczały do 2 kW energii elektrycznej.

Statek był wyposażony w dwa rejestratory taśmowe, każdy o pojemności 60 Mb. Dane były też nadawane na częstotliwości 130 MHz, nadajnikiem o mocy 10 W.

Wyposażenie naukowe

• Miernik dryfu jonów i analizator potencjału opóźnionego
• Sferyczna elektrostatyczna pułapka jonowa
• Cylindryczna sonda Langmuira
• Podwójna sferyczna sonda temperatury elektronów
• Trójosiowy analizator elektrostatyczny niskoenergetycznych elektronów i protonów
• Analizator energia/masa jonów
• Fotometr UV z przemiataniem długości fali
• Teleskop protonów z detektorem z ciałem stałym
• Fotometry poświaty niebieskiej
• Trójosiowy sferyczny miernik wektora pola elektrycznego
• Trójosiowy magnetometr typu fluxgate

Personel

Do osób zaangażowanych po stronie bułgarskiej należeli:

• dr Iwan S. Kutiew z Centralnego Laboratorium Badań Kosmicznych Bułgarskiej Akademii Nauk
• A. G. Josifian, menadżer projektu z ramienia Interkosmos
• prod. Kirył Borissow Serafimov, menadżer projektu ze strony Centralnego Laboratorium Badań Kosmicznych Bułgarskiej Akademii Nauk
• dr Mitko Marinow Gogoszew z obserwatorium astronomicznego Centralnego Laboratorium Badań Kosmicznych
• dr W. M. Balebanow z Instytutu Działań Kosmicznych (IKI)

Zobacz też

• program Interkosmos

Uwagi

1. Stan na rok 2009.

Bibliografia

• Gunter Krebs: Interkosmos 22 (Bulgaria 1300, 11F65). Gunter's Space Page. [dostęp 2013-09-29]. (ang.).
• IK Bulgaria 1300. NASA. [dostęp 2013-09-29]. (ang.).
• Jonathan McDowell: Jonathan's master list of launches and payloads. [dostęp 2013-09-29]. (ang.).
• Antonín Vítek: 1981-075A - Interkosmos 22. Space 40. [dostęp 2013-09-29]. (cz.).