Zawodniczka Pogoni Katowice i AKS Chorzów^[2]. Uczestniczka mistrzostw Europy w Oslo (1946). W sztafecie 4 x 100 metrów zajęła 6 miejsce, w biegu indywidualnym na 100 m odpadła w eliminacjach z czasem 13,2^[1].

Była pięciokrotną mistrzynią Polski:

w biegu na 60 m w 1948 w barwach Pogoni Katowice z wynikiem 7,9^[3]
w sztafecie 4 x 100 m w 1948 w barwach Pogoni Katowice z wynikiem 54,0^[4]
w sztafecie 4 x 200 m w 1948 w barwach Pogoni Katowice z wynikiem 1.56,3^[4]
w biegu na 60 m w 1950 w barwach AKS (wówczas Budowlani) Chorzów z wynikiem 8,0^[3]
w sztafecie 4 x 100 m w 1950 w barwach AKS (wówczas Budowlani) Chorzów z wynikiem 50,0^[5]

Zdobyła także trzy tytuły halowej mistrzyni Polski:

w biegu na 60 m w 1947 w barwach Pogoni Katowice z wynikiem 8,1 (halowy rekord Polski)^[6]
w biegu na 80 m w 1951 w barwach AKS (wówczas Budowlani) Chorzów z wynikiem 10,6^[7]
w sztafecie 4 x 100 m w 1951 w barwach AKS (wówczas Budowlani) Chorzów z wynikiem 59,2^[7]

Wystąpiła w sześciu meczach międzypaństwowych w latach 1947-1951, odnosząc jedno zwycięstwo indywidualne w biegu na 100 m (w 1947 z Czechosłowacją) oraz trzy zwycięstwa w sztafecie 4 x 100 m^[8].

Rekordy życiowe

60 m - 7,7 (30.06.1951 - 10. wynik w 1951)^[9]
100 m – 12,3 (09.08.1951)
200 m – 28,4 (15.06.1947)
skok w dal – 5,52 (01.07.1951)^[10]

Żona lekkoatlety Wacława Kuźmickiego, którego poznała w 1946, a poślubiła w 1948. Zakwalifikowana do reprezentacji na Letnie Igrzyska Olimpijskie w Helsinkach (1952), zrezygnowała ze startu, wobec niepowołania do drużyny jej męża. Zakończyła w tym samym roku karierę sportową^[11] Następnie była trenerką lekkoatletyki w klubach katowickich^[2].

Irena Hejducka
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1929 Katowice
Data i miejsce śmierci	14 lipca 2008 Katowice
Informacje klubowe
Klub	Pogoń Katowice AKS Chorzów

Życiorys

Przypisy

Bibliografia