Iwno (Lubczyna)

Iwno – nieoficjalny przysiółek wsi Lubczyna, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów^[2].

Zobacz też: Iwno.

Iwno

niestandaryzowany przysiółek wsi
Jeden z dwóch domów w Iwnie (na lewo), stara pompa wodna (na prawo).
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	goleniowski
Gmina	Goleniów
Sołectwo	Lubczyna
Część miejscowości	Lubczyna
Wysokość	1,1 m n.p.m.
Liczba ludności (2009)	4
Strefa numeracyjna	91
Kod pocztowy	72-105[1]
Tablice rejestracyjne	ZGL
SIMC	nie nadano[2]
Położenie na mapie gminy Goleniów Iwno
Położenie na mapie Polski Iwno
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Iwno
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego Iwno
53°29′36″N 14°44′28″E[2]

Przysiółek leży przy drodze gruntowej łączącej Lubczynę z Rurzycą.

Obecnie znajdują się tutaj dwa domy jednorodzinne oraz jedna zagroda, numeracja tych budynków jest włączona do Lubczyny. Około 150 m na północ od Iwna znajduje się stara poniemiecka pompa, która do dziś dostarcza wodę dla mieszkańców. Przysiółek położony jest wśród łąk i terenów podmokłych.

Historia

Najstarsza zagroda w Iwnie

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1805 r. Osada została założona jako kolonia właścicieli Lubczyny – rodzinę von Borgstede. W 1872 liczba domów w Iwnie wynosiła 17 a zamieszkiwało ją 180 osób.

Do 1945 r. poprzednią niemiecką nazwą przysiółka była Ibenhorst^[3]. W 1948 r. ustalono urzędowo polską nazwę osady Iwno^[4].

Okoliczne miejscowości: Rurzyca, Lubczyna, Smolno.