Izajasz (patriarcha Konstantynopola)

Izajasz (także Jesaias), gr. Ησαΐας, Esaias – patriarcha Konstantynopola od 11 listopada 1323 do 1334^[1].

Izajasz

Ησαΐας

Patriarcha Konstantynopola
Kraj działania	Cesarstwo Bizantyńskie
Data śmierci	13 maja 1332
Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania	1323–1334
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Wybór patriarchy	11 listopada 1323

Życiorys

Izajasz był mnichem na górze Atos. W wieku siedemdziesięciu lat, z woli cesarza Andronika II Paleologa, został dnia 11 listopada 1323 r. wybrany patriarchą Konstantynopola, po trwającym dwa lata, wywołanym wojną domową, wakacie na stolicy patriarszej^[2][3]. Prawdopodobnie z powodu poparcia wnuka cesarskiego Andronika III podczas wojen domowych w latach 1321–1328 cesarz ograniczył patriarsze prawo poruszania się do klasztoru Manganon w Konstantynopolu. Po ustąpieniu Andronika III, 23/24 maja 1328 nowy cesarz zdjął areszt z patriarchy. Wysłana naprzeciw Izajaszowi eskorta nie składała się jak zazwyczaj z duchownych, ale z trupy muzyków, tancerek i komików. Jeden z nich tak się śmiał, że prawie spadł z konia^[4].

Za jego patriarchatu doszło do próby porozumienia pomiędzy Kościołem Prawosławnym a Kościołem Ormiańskim, która jednak nie zakończyła się powodzeniem^[2].