Izydor (Kiriczenko)

Izydor, imię świeckie Nikołaj Kiriczenko (ur. 25 maja 1941 w Wejmarnie, zm. 8 sierpnia 2020 w Krasnodarze^[1]) – rosyjski biskup prawosławny.

Izydor

Исидор

Nikołaj Kiriczenko Николай Кириченко
Metropolita jekaterinodarski i kubański
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	25 maja 1941 Wejmarn
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 2020 Krasnodar
Metropolita jekaterinodarski i kubański
Okres sprawowania	2001–2020
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia jekaterinodarska
Śluby zakonne	3 stycznia 1967
Diakonat	5 lutego 1967
Prezbiterat	7 kwietnia 1967
Nominacja biskupia	12 czerwca 1977
Chirotonia biskupia	19 czerwca 1977

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	19 czerwca 1977
Miejscowość	Leningrad
Miejsce	Cerkiew św. Jana Teologa
Konsekrator	Nikodem (Rotow)
Współkonsekratorzy	Juwenaliusz (Pojarkow), Melchizedek (Lebiediew), Ireneusz (Seredni), Antoni (Zawgorodny), Cyryl (Gundiajew), Walenty (Miszczuk), Meliton (Sołowjow)
Współkonsekrowani biskupi Chryzant (Czepil) 23 kwietnia 1978 Aleksander (Mogilow) 27 września 1989 Jonasz (Karpuchin) 25 października 1992 Nikon (Mironow) 20 lipca 1993 Nektariusz (Korobow) 26 marca 1994 Nazariusz (Ławrinienko) 28 maja 2009 Innocenty (Jerochin) 7 grudnia 2010 Herman (Kamałow) 1 maja 2011 Gedeon (Gubka) 13 grudnia 2012 Teognost (Dmitrijew) 14 kwietnia 2013 Stefan (Kawtaraszwili) 25 lutego 2014 Ignacy (Buzin) 13 kwietnia 2014

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do leningradzkiego seminarium duchownego, a następnie do Leningradzkiej Akademii Duchownej. Będąc studentem IV roku, 3 stycznia 1967, złożył wieczyste śluby zakonne przed metropolitą leningradzkim i nowogrodzkim Nikodemem, przyjmując imię Izydor na cześć św. Izydora Juriewskiego. 5 lutego 1967 został wyświęcony na diakona, zaś 7 kwietnia tego samego roku na kapłana. Służył w cerkwi św. Aleksandra Newskiego w rejonie krasnosielskim Leningradu. Został mianowany proboszczem parafii Podwyższenia Krzyża Pańskiego we wsi Opole, którą to funkcję pełnił do marca 1970, gdy został proboszczem parafii Opieki Matki Bożej w Koziej Górze. Po roku przeniesiony do parafii św. Jerzego w Starej Russie. W 1973 podniesiony do godności ihumena. Od września 1975 wykładał w Leningradzkiej Akademii Duchownej oraz opiekował się akademicką cerkwią św. Jana Teologa.

12 czerwca 1977 podniesiony do godności archimandryty równocześnie z nominacją na biskupa archangielskiego i chołmogorskiego. Uroczysta chirotonia odbyła się 19 czerwca 1977 w cerkwi św. Jana Teologa z udziałem metropolitów leningradzkiego i nowogrodzkiego Nikodema, krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza, arcybiskupa penzeńskiego i sarańskiego Melchizedeka, biskupów sierpuchowskiego Ireneusza, stawropolskiego i bakijskiego Antoniego, wyborskiego Cyryla, ufimskiego i stierlitamackiego Walentego i tichwińskiego Melitona. Od 1985 nosił tytuł biskupa archangielskiego i murmańskiego. W 1987 przeniesiony na katedrę krasnodarską i kubańską. Pozostając w tejże eparchii, uzyskiwał kolejno godność arcybiskupa (1989) i metropolity (2001), od 3 kwietnia tego roku jako metropolita jekaterinodarski i kubański.

Zmarł w 2020 r., wskutek powikłań po COVID-19^[2]. Został pochowany w katedralnym soborze św. Katarzyny w Krasnodarze^[3].