Jędrzej Tucholski

Jędrzej Tucholski (ur. 24 marca 1932 w Poznaniu, zm. 21 maja 2012 w Warszawie^[1]) – polski inżynier elektryk oraz autor, zajmujący się tematyką historii II wojny światowej, m.in. cichociemnych i zbrodni katyńskiej.

Jędrzej Tucholski

Data i miejsce urodzenia	24 marca 1932 Poznań
Data i miejsce śmierci	21 maja 2012 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz w Starej Miłośnie
Zawód, zajęcie	elektryk, historyk
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Rodzice	Tadeusz, Zofia
Krewni i powinowaci	Hanna (siostra)
Odznaczenia

Życiorys

Był synem porucznika rezerwy, docenta doktora Tadeusza Tucholskiego (1898-1940), specjalisty w dziedzinie chemii fizycznej, ofiary zbrodni katyńskiej i Zofii z domu Osuchowskiej (zm. 1988); miał siostrę Hannę^[2].

Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej z 1954 z tytułem inżyniera elektryka. Był pracownikiem Instytutu Elektrotechniki w Warszawie-Międzylesiu. W 1972 zainteresował się bliżej historią Cichociemnych i rozpoczął pracę badawczą na ten temat. Ponadto badał tematykę zbrodni katyńskiej. W 1989 współzałożyciel Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej^[3]. Uczestniczył w ekshumacji ofiar zbrodni katyńskiej w Charkowie i Miednoje w 1991 roku oraz w Katyniu w 1994 roku^[4]. W 1993 był w Komitecie Organizacyjnym Federacji Rodzin Katyńskich^[5]. Działał w Stowarzyszeniu Rodzina Katyńska w Warszawie, był także przewodniczącym Zarządu Polskiej Fundacji Katyńskiej^[6]. Członek Rady Programowej półrocznika „Pamięć i Sprawiedliwość” Instytutu Pamięci Narodowej. W latach 1995–2000 wicedyrektor Centralnego Archiwum MSWiA. W latach 2000–2005 zastępca szefa Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów IPN, a następnie do 2008 roku – główny specjalista w tym biurze^[6].

Został pochowany 29 maja 2012 na cmentarzu parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starej Miłośnie^[1].

Książki

• Cichociemni 1941–1945: sylwetki spadochroniarzy, Warszawa 1984
• Powracali nocą, Warszawa 1988, ISBN 83-05-11760-X
• Spadochronowa opowieść czyli o żołnierzach generała Sosabowskiego i cichociemnych, Warszawa 1991, ISBN 83-206-0838-4
• Mord w Katyniu. Kozielsk – Ostaszków – Starobielsk. Lista ofiar, Warszawa 1991, ISBN 83-211-1408-3
• Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003 (jako współautor), ISBN 83-916663-5-2
• Cichociemni i spadochroniarze 1941–1956, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7399-371-6

Odznaczenia

8 kwietnia 2008 roku rada Polskiej Fundacji Katyńskiej nadała mu Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej^[7], a 24 marca 2011 roku Prezydent RP Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w upowszechnianiu prawdy katyńskiej^[8].