Język konkani

Język konkani, konknni, konkni (dewanagari: कोंकणी) – jeden z 23 oficjalnych języków Indii, używany przez co najmniej 7 milionów osób na zachodnim wybrzeżu Indii (w stanie Maharashtra, Goa, Karnataka, również niewielkie enklawy w stanie Kerala).

कोंकणी
Konknni
ಕೊಂಕಣಿ
കൊങ്കണി)

Obszar	Indie
Liczba mówiących	ok. 7,6 miliona
Pismo/alfabet	dewanagari, łacińskie, kannada, malajalam
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki indoirańskie Języki indoaryjskie Język konkani
Status oficjalny
język urzędowy	Indie (stan Goa)
Kody języka
ISO 639-2	kok
ISO 639-3	kok
IETF	kok
Glottolog	konk1270
Ethnologue	kok
GOST 7.75–97	кок 327
Dialekty
ISO 639-3: gom – w Goa ISO 639-3: knn – w Maharasztrze i Karnatace
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Nazwa języka pochodzi od słowa „konkan” (wybrzeże). Należy do grupy indoaryjskiej w ramach rodziny indoeuropejskiej, jednak zarówno w fonetyce, jak i słownictwie widoczne są silne wpływy języków drawidyjskich. Ze względu na bliskie pokrewieństwo z marathi, w stanie Maharashtra uważany jest niekiedy za specyficzny dialekt tego języka (por. Majewicz). Do zapisu konkani używa się wielu systemów pisma: dewanagari, kannada, malajalam, również alfabetu łacińskiego (w Goa). Muzułmańscy użytkownicy zapisują go również w alfabecie arabskim. Niegdyś posiadał znaczącą literaturę, jednak teksty i manuskrypty zostały zniszczone przez portugalską inkwizycję^[1].