Jacek Dobaczewski

Jacek Dobaczewski (ur. 9 maja 1952 w Płońsku) – polski fizyk, specjalista w dziedzinie fizyki jądrowej.

Jacek Dobaczewski

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	9 maja 1952 Płońsk
Profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka jądrowa
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski (1974)
Doktorat	1979
Habilitacja	1991 – fizyka cząstek elementarnych Uniwersytet Warszawski
Profesura	8 lipca 1997
Polska Akademia Nauk
Status	członek Komitetu Fizyki PAN
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski; Wydział Fizyki; Instytut Fizyki Teoretycznej
Strona internetowa

Życiorys

Absolwent Liceum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie (1969) oraz Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pracuje w Instytucie Fizyki Teoretycznej od ukończenia studiów w 1974. Stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w 1979, doktora habilitowanego w 1991 (dzieło: Algebraiczne i samozgodne metody opisu kolektywnych wzbudzeń jąder atomowych) a tytuł profesora w 1997. Członek Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk oraz członek honorowy (Fellow) Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego.

Prowadzi współpracę naukową z wieloma światowymi ośrodkami naukowymi. Przebywał jako gościnny profesor m.in. w: Institut de Physique Nucléaire, Orsay (Francja), Centre d'Etudes Nucléaires de Saclay (Francja), California Institute of Technology, Pasadena (USA), Stellenbosch University (RPA), Centre de Recherches Nucléaires de Strasburg (Francja), University of Tennessee i Oak Ridge National Laboratory (USA). Aktualnie ściśle współpracuje z University of Jyväskylä^[1] (Finlandia).

Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół zagadnień związanych z badaniem metodami fizyki teoretycznej struktury jądra atomowego. Jest autorem ponad 300 oryginalnych prac naukowych, które uzyskały (stan na grudzień 2022) ponad 10000 cytowań i indeks Hirscha 56 (z ang. h-index).

Syn Wenedy Dobaczewskiej.