Jacques Ibert

Jacques François Antoine Marie Ibert (ur. 15 sierpnia 1890 w Paryżu, zm. 5 lutego 1962 tamże) − kompozytor francuski.

Jacques Ibert

Imię i nazwisko	Jacques François Antoine Marie Ibert
Data i miejsce urodzenia	15 sierpnia 1890 Paryż
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1962 Paryż, Francja
Zawód	kompozytor
Odznaczenia

Życiorys

Studiował pod kierunkiem Paula Vidala w Konserwatorium Paryskim. Od 1937 kierownik Akademii Francuskiej w Rzymie, a od 1955 do 1957 także Paryskiej Opery Komicznej. Jego szczątki spoczywają na Cmentarzu Passy.

Cechą charakterystyczną muzyki Iberta są: przejrzyste i zróżnicowane brzmienie, melodyjność, zwięzła forma. Największe uznanie zdobyły jego utwory na instrumenty dęte. Koncert fletowy (1934) był pierwszym utworem koncertowym na ten instrument w XX wieku, który zyskał szeroką popularność.

Odznaczony komandorią Legii Honorowej^[1]. Zasiadał w jury konkursu głównego na 4. (1951) i 7. MFF w Cannes (1954).

Opery

• Persée et Andromède (1929)
• Angélique (1927)
• Le Roi d'Yvetot (1930)
• Gonzague (1931)
• L'Aiglon (1937)
• Les Petites Cardinal (1938)
• Barbe-bleue (1943)

Muzyka filmowa

• Invitation to the Dance (1956)
• Macbeth (1948)
• Panique (1946)
• Feu Mathias Pascal (1937)
• Golgotha (1935)
• Maternite (1934)
• Les Cinq Gentlemen Maudits (1933)
• Don Quixote (1933)
• Un Chapeau de Paille d'Italie (1927)

Inne dzieła

• Concertino da Camera na saksofon altowy (Koncert na saksofon altowy i 11 instrumentów)
• Histoires na fortepian