Jadwiga Bińczycka

Jadwiga Alina Bińczycka (ur. 25 października 1930 w Wolbromiu, zm. 9 sierpnia 2019 w Warszawie)^[1][2] – polska pedagog, profesor nauk humanistycznych, wykładowca Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, Kawaler Orderu Uśmiechu.

Jadwiga Bińczycka

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	25 października 1930 Wolbrom
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 2019 Warszawa
profesor nauk humanistycznych
Habilitacja	1990 – pedagogika Uniwersytet Warszawski
profesor Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie
Odznaczenia

Życiorys

Grób profesor Jadwigi Bińczyckiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Córka Franciszka i Janiny. Ukończyła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie studiowała w latach 1949–1954. Od 1954 do 1964 była asystentem na Wydziale Pedagogiki tej uczelni (katedra prof. Bogdana Suchodolskiego). W latach 1968–1987 była adiunktem i prodziekanem na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Śląskiego. Od 1987 do 1997 piastowała funkcję profesora, docenta i dziekana w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Od 1995 do 2000 była profesorem filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku^[3].

W 1990 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Nauczyciele akademiccy i studenci w płaszczyźnie interpersonalnej otrzymała na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie pedagogika w specjalności pedagogika. Uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych^[4].

Była profesorem i dziekanem Wydziału Rewalidacji i Resocjalizacji Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie^[5].

Pracowała także na następujących uczelniach:

• Wyższa Szkoła Społeczno-Ekonomiczna w Warszawie; Wydział Pedagogiczny
• Uniwersytet w Białymstoku; Wydział Pedagogiki i Psychologii; Zakład Teorii Wychowania i Studiów Pedeutologicznych
• Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rusieckiego; Wydział Pedagogiczny
• Wyższa Szkoła Społeczno-Ekonomiczna w Gdańsku^[4]

Była honorową przewodniczącą Polskiego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka^[6][7]. Weszła w skład Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu, Rady Naukowej Instytutu Praw Dziecka im. Janusza Korczaka. Była społeczną doradczynią Rzecznika Praw Dziecka^[6].

Publikacje

Opublikowała m.in. książki: Między swobodą a przemocą w wychowaniu, Prawo dziecka do zdrowia oraz Spotkania z Korczakiem^[6]. Ponadto była autorką lub redaktorką następujących publikacji naukowych:

• Nauczyciele akademiccy i studenci w płaszczyźnie interpersonalnej (1987),
• Prawa dziecka – deklaracje i rzeczywistość (redaktor, 1993),
• Między swobodą a przemocą w wychowaniu (1997, 1999, 2000, 2005),
• Korczakowskie dialogi (redaktor, 1999),
• Humaniści o prawach dziecka (redaktor, 2000),
• Bici biją (2001),
• Prawo dziecka do zdrowia (redaktor, 2007),
• Spotkanie z Korczakiem (2009)^[3].

Odznaczenia

Była Kawalerem Orderu Uśmiechu^[6][7] (leg. nr 862, 26.10.2007). 4 kwietnia 2014 została odznaczona Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka^[8].

Rodzina

Jej synem jest Grzegorz Feluś, aktor Teatru Lalka w Warszawie^[7].