Jake Daubert

Jacob Ellsworth Daubert (ur. 7 kwietnia 1884, zm. 9 października 1924) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego przez 15 sezonów w Major League Baseball.

Jake Daubert

pierwszobazowy
Pełne imię i nazwisko	Jacob Ellsworth Daubert
Data i miejsce urodzenia	7 kwietnia 1884 Shamokin
Data i miejsce śmierci	9 października 1924 Cincinnati
Debiut	14 kwietnia 1910
Ostatni występ	20 września 1924
Statystyki
Średnia uderzeń	0,303
Home runy	56
Uderzenia	2326
RBI	722
Kariera klubowa
Lata Kluby 1910–1918 Brooklyn Superbas/Dodgers/Robins 1919–1924 Cincinnati Reds

Życiorys

Daubert w MLB zadebiutował 14 kwietnia 1910 w zespole Brooklyn Superbas^[1]. W sezonie 1913 mając najlepszą średnią uderzeń (0,350) w National League i zaliczając między innymi 178 uderzeń (2. wynik w lidze), otrzymał nagrodę Chalmers Award dla najbardziej wartościowego zawodnika^[1][2]. W lutym 1919 przeszedł do Cincinnati Reds^[3].

W sezonie 1919 wystąpił we wszystkich meczach World Series (znanych jako Black Sox Scandal), w których Reds pokonali Chicago White Sox 5–3^[4][5]. W 1918 i 1922 miał najwięcej zaliczonych triple'ów (odpowiednio 15 i 22) w National League^[1]. Po raz ostatni wystąpił 20 września 1924 w spotkaniu z Philadelphia Phillies^[6]. Zmarł 9 października 1924 w wieku 40 lat w wyniku powikłań po wycięciu wyrostka robaczkowego^[7].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie	Lata	Źródło
MVP National League	1913	[2]
Zwycięzca w World Series	1919	[4]