Jan (Kuchtin)

Jan (Joann), cz. Ján, imię świeckie Michaił Iwanowicz Kuchtin (ur. 7 września^?/20 września 1901 w stanicy Kargalskiej w obw. rostowskim, zm. 5 czerwca 1975 w Odessie) – duchowny prawosławny, w latach 1956–1964 zwierzchnik Kościoła Prawosławnego Czechosłowacji z tytułem arcybiskup metropolita Pragi i Czechosłowacji. Z pochodzenia Rosjanin.

Jan

Michaił Kuchtin
Metropolita Czechosłowacji
Kraj działania	Czechosłowacja
Data i miejsce urodzenia	20 września 1901 Kargalskaja
Data i miejsce śmierci	5 czerwca 1975 Odessa
Miejsce pochówku	Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie
Zwierzchnik Kościoła Prawosławnego Czechosłowacji
Okres sprawowania	1956–1964
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Prawosławny Czechosłowacji
Śluby zakonne	kwiecień 1927
Diakonat	maj 1927
Prezbiterat	1927
Chirotonia biskupia	24 października 1954

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	24 października 1954
Konsekrator	Eleuteriusz (Woroncow)

Życiorys

Urodził się w rodzinie duchownego. W 1911 ukończył szkołę podstawową, a w 1915 – Ust-Miedwiedicką szkołę czteroklasową. W tymże roku wstąpił do seminarium duchownego w Nowoczerkasku. Do 1919 zdążył ukończyć cztery lata studiów, następnie został zmobilizowany.

W 1920 wyemigrował do Grecji, a w 1922 (lub 1923) wyjechał do Jugosławii, gdzie rozpoczął studia na 4. roku seminarium duchownego w Prizrenie. Seminarium ukończył w 1926. W kwietniu 1927 przyjął święcenia zakonne z imieniem Joann, w maju tegoż roku wyświęcony został na hierodiakona, a następnie hieromonacha. Do 1950 przebywał w Jugosławii, poświęcając się działalności duszpasterskiej i teologicznej w różnych parafiach i monasterach (m.in. w Visoki Dečani). W 1936 ukończył fakultet teologii prawosławnej na Uniwersytecie w Belgradzie. W latach 1941–1946 był katechetą w gimnazjum żeńskim w Niszu, a od 1948 niósł posługę w różnych parafiach Chorwacji. Od 7 listopada 1948 był profesorem w seminarium w Prizrenie. W 1947 przyjął obywatelstwo ZSRR.

W 1951 został wysłany do Bułgarii. Przebywając w tym kraju zwrócił się do władz ZSRR o zezwolenie na powrót. Jednak w 1953 został przez metropolitę Eleuteriusza wezwany do Czechosłowacji i wyznaczony opiekunem studentów prawosławnego fakultetu teologicznego w Preszowie. 1 października 1953 mianowany docentem tegoż fakultetu i podniesiony do godności archimandryty. 24 października 1954 został wyświęcony na biskupa i mianowany wikariuszem diecezji praskiej z tytułem biskupa žateckiego. Rezydował w Pradze.

17 maja 1956, po ustąpieniu Eleuteriusza sobór lokalny Kościoła Prawosławnego Czechosłowacji wybrał go na metropolitę Pragi i Czechosłowacji. 20 maja tegoż roku w praskiej katedrze Świętych Cyryla i Metodego odbyła się jego uroczysta intronizacja.

W 1964 ze względu na zły stan zdrowia przeniesiony na własną prośbę w stan spoczynku. Wyjechał do ZSRR i zamieszkał w Odessie, gdzie zmarł.

Linki zewnętrzne

• Biografia metropolity w serwisie rosyjskiego prawosławia (ros.)